NKS 2010: Voorvissen Haringvliet
Seizoen 2010 van het NKS staat weer op het punt van beginnen en na onze aardige prestatie van vorig jaar (8e overall) gaan we dit jaar proberen om het nog beter te doen. Geen kinderachtige doelstelling natuurlijk en het zal nog moeten blijken of we het gaan halen maar de voornemens zijn er.
Om het beter te doen dan het voorgaande jaar waarin we eigenlijk niet of nauwelijks hebben voorgevist was het plan in ieder geval al om dit jaar elke wedstrijd minimaal 1 x voor te vissen. Zo ook op het Haringvliet, samen met een friese equipe werd een huisje gehuurd in den Bommel en zaterdag in de middag arriveerden we rond 14:00 na ons door een winters landschap te hebben geworsteld.
De keuze was om nog even het wedstrijdwater op te gaan of stiekem even het Volkerak te proberen en omdat het laatste water een apart plaatsje bij mij heeft kozen we voor het Volkerak. Over de resultaten kunnen we kort zijn, we konden ze niet vangen. Het was koud, er stond een naar windje waardoor de shadcontrole eigenlijk best beroerd was en op alle hotspots die we afvisten kregen we geen beet.
Een koud en winderig volkerak
De keuze om van het water af te gaan was dus ook geen moeilijke en na de boot te hebben afgedekt met een zeil werd deze geparkeerd waarna we ons de eerste biertjes goed lieten smaken. Een bord friet met saté verder, nog wat potjes klaverjas gespeeld en daarna het bed opgezocht om de andere ochtend richting wedstrijdwater te gaan.
Na een ferm ontbijt bleken de boten geheel volgesneeuwd en aangevroren te zijn en zeker de mannen zonder dekzijl hadden flink werk om de zaak schoon te krijgen. Gelukkig viel het bij ons mee maar gezien de sneeuwval zou het wel eens moeilijk kunnen worden om de boten het water in te krijgen. Toch lukte ook dat nog redelijk gemakkelijk en rond een uur of 10 in de morgen gingen de eerste shads naar beneden onderaan de scherpe taluds van het Haringvliet op een meter of 10 water.
4wd traileren
Winterse omstandigheden
Verschillende stekken, dieptes en aasaanbiedingen verder was het inmiddels half één geworden en moesten we onze eerste vis nog vangen. De dieptemeter gaf nergens echt veel vis aan en slechts af en toe zag je een bultje op de bodem liggen waarvan je zou kunnen denken dat het een vis kon zijn. Ondanks dat het flink vroor was het door het ontbreken van wind en de flink aanwezige zon best lekker op het water. Zeker toen we een hoekje in de luwte begonnen uit te vissen was het ronduit heerlijk om op het water te zijn.
Leuke vijftiger
Rond de klok van 1 kreeg ik dan toch de eerste beuk op mijn 3 meter lange bijhengel, een leuke 50-er snoekbaars had zich aan een fireball montage met een spiering vergrepen. Toen even later Jeroen op een shad/spiering combi ook de eerste vis pakte leken we toch iets werkends gevonden te hebben en strak de taluds afvissend met onze combi-aasjes, kregen we na een taaie ochtend opeens beet na beet. Binnen 2 uurtjes stond de teller op 16 vissen die ook nog eens allemaal serieus aan de maat waren. Er zat er niet 1 onder de 50 centimeter bij. Ook de lokatie maakt niet heel veel uit aangezien we overal waar we onze aasjes lieten zakken wel aanbeten kregen.
Een maatse vis
Omdat er maandag weer gewerkt moest worden gingen we om 15:00 van het water af, met de vooruitzichten van mist en sneeuw wilden we de 2 uur durende huisreis niet te laat aanvangen.
Hendrik-Jan Verheij
