Vissen en niks anders
Oost vier, min één. Met enorme spijt rits ik mijn trui dicht en sjok ik naar de auto. Eigenlijk veel te moe om op te staan en ook nog eens volstrekt verkeerd weer. Het voelt als een kansloze missie om vandaag met jerkbaits aan de gang te gaan, maar waar vangdrang is wordt gevist. Slapen kan altijd nog…
Snoeken, daar keek ik me toch een potje naar uit! Verscheidene sessies dit jaar en eind vorig jaar liepen uit op niets en vaak ook frustratie. Vandaag ga ik weer eens met Sander op pad. De afgelopen maanden hebben we vier keer samen gevist. Vier keer was het ruk… Zonder over te willen lopen van arrogantie kan ik toch best stellen dat we ze beide over het algemeen behoorlijk kunnen raken, maar samen vissend zit het gewoon steeds niet mee.
Tsja, nu moet er toch wel weer een keer een beetje visdag gaan volgen, want op deze wijze raak ik snel door mijn titels heen :) Samen met John en Roel een nieuwe poging gedaan op groot water. Ben zou eerder die week in de buurt zijn en had even gekeken of de plas open lag. En dat was die, laten we hopen in het donker, want bij aankomst zagen wij een toch ietwat ander plaatje. Vrijwel de gehele plas lag dicht en dan is het tijd om te improviseren.
Ieder jaar komt er wel een voorbij, een mindere periode in het vissen. Het lijkt of het niet mag, of je bent ‘het’ gewoon even kwijt. Daar waar 2010 echt stormachtig goed liep tot de tweede week van september, viel het daarna behoorlijk stil. Ja, er zaten nog een paar topdagen tussen, maar in de regel was het taai. Vooral voor de tijd van het jaar.
Op vrijdag gaat de telefoon, het is Roel die vraagt of ik zondag wat te doen heb. Na alle verhalen willen hij, John en Michel het graag proberen op de stekken waar Hendrik Jan en ik zo goed hebben gevangen, afgelopen dinsdag. De raderen boven draaien op volle toeren, ouders nemen de auto mee, als ik met de trein ga moet het lukken, zaterdagavond afreizen naar Roel, zondag vissen, zondagavond… Ja ik kan!
Je hebt visdagen en Visdagen. Een dag goed vangen geeft niet altijd het ultieme gevoel, daar komt gewoon meer bij kijken. Gemaakte keuzes en genomen risico’s wegen zeker mee in het gevoel achteraf. Met een aantal mindere tot slechte snoekdagen achter de rug, en zelfs een afgelaste visdag, werd het tijd om het roer resoluut om te gooien.
Vandaag een dagje met Sander op pad. Doel is om een aantal havens te bestoken. ’s Ochtends voornamelijk met jerkbaits en ander kunstaas, om ’s middags over te schakelen op dood aas. Sander heeft een paar fikse brasems en voorns ‘op de kop weten te tikken’ en hiermee zullen we ongetwijfeld de aandacht van vriendin snoek krijgen.
Vorig jaar, eind oktober, beleefde ik een absolute topdag met Hendrik Jan. Maarliefst twee 120+ vissen en een hand vol andere mooie exemplaren bezochten kortstondig de boot. Het jaar ervoor, zelfde weekend, ving ik ook al een 120+. Weer een jaar eerder was het Pieter met een 117. Het zal misschien toeval zijn, maar dit weekend van oktober heeft toch iets met grote vis. Reden te meer om een extra visdag in te plannen rond deze tijd.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik met André gevist heb en dus bel ik hem op met de vraag wanneer hij tijd heeft. De afspraak is snel gemaakt en we zitten een beetje te dubben wat we zullen gaan doen. Aangezien het snoeken nogal tegenvalt de laatste tijd lijkt het mij wel wat om een dag gericht te gaan baarsketballen, oftewel gericht vissen op monsterbaars!
Zo goed als de maand augustus was, zo taai verliep september. De vis lijkt nog niet echt te weten wat hij wil want vele stekken die normaal erg goed zijn in september leveren nu weinig op. Vis vangen, dat lukt gelukkig wel maar het is niet wat ik gewend ben van deze maand. Zal het gaan gebeuren, nu oktober daar is?
Stromende regen en een bulderende wind, dat is wat ik over me heen kreeg tijdens twee roofbleisessies midden in de week. Qua vangsten was ik zeker succesvol, maar alles er omheen ging fout. Een 13 ponder die het loodje legt, een hengel die sneuvelt met als gevolg een versierde roofblei en mijn favoriete topwater zien wegdrijven… Nee echt heel bevredigend was het niet…
De ene visdag nog beter dan de andere, metersnoeken volgden elkaar op alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En dat is het natuurlijk niet, zeker op het grote water moet je gewoon blijven werken voor de vis en de vangsten van de afgelopen sessies houdt ik dan ook vooral op ‘right place right time’ en daarmee een flinke dosis stekkennis… Voor vandaag heb ik geen vismaat. Plan is om ’s ochtends eerst te gaan roofbleien, ik moet immers mijn eerste van het seizoen nog vangen, en daarna verder te gaan op snoek. Voornamelijk met de vlieg, maar...
Even stopte de waanzinnige reeks. Opnieuw verhuizen naar mijn studentenadres, een lichte aanrijding met de auto in datzelfde weekend en natuurlijk de elk jaar weer gezellig Fair for lure and fly. Twee sessies werd er kort gevist op baars en snoekbaars maar echt succesvol waren die niet. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de eerstvolgende echte vissessie. Een stevig potje snoeken, daar was ik aan toe!
Na de grote successen van de laatste visdagen werd het tijd voor wat nieuws. Het verkennen van nieuwe stekken blijft nog altijd één van de mooiste dingen binnen het vissen. De spanning van groot en onbekend water blijft trekken en als het dan lukt… Tsja wat wil je als visser nog meer?
Na de twee prachtige visdagen is het tijd voor drie dagen relaxen. Samen met Judith bij haar ouders op bezoek op de camping. Alles lekker op het gemakje en we hebben er zowaar nog mooi weer bij ook. Zondag zou de laatste dag van mijn vakantie zijn en alhoewel ik geen vismaat kon regelen besloot ik er toch maar gewoon voor te gaan.
