Vissen en niks anders
Op zaterdag brengen Judith en ik ons jaarlijkse bezoek aan de Hengelsport en Visbotenbeurs in Utrecht. Even rondneuzen en vooral bijkletsen met kenissen uit heel het land. Toch appart hoe je sommige mensen slechts enkele keren per jaar tegenkomt, maar toch lijkt te kennen. Gesprekken gaan als vanzelf en er wordt altijd wel afgesproken ‘weer eens te gaan vissen’. Dit komt er helaas niet altijd van, maar dan spreken we de volgende beurs gewoon weer af…
Gedurende de week hebben Hendrik Jan en ik regelmatig contact. We willen een nieuw water gaan verkennen
en de zondag komt qua planning het beste uit. Qua weer echter totaal niet blijkt al snel, want wat een regen en wind worden er voorspeld. Ook voor de zaterdag voorspellen ze flinke wind en dus gaat ons plan over. Gelukkig leven we in een land waar de vismogelijkheden bijna eindeloos zijn en zo komen we al snel op een mooi alternatief. Een dag verticalen op wateren met zowel kans op aantallen als formaten. Vooral dat laatste staat mij wel aan.
Waar sommige vissers de sterren van de hemel vangen is het bij anderen wel eens minder. Zoals bij mij bijvoorbeeld. Veel heb ik niet gevist dit jaar en de resultaten zijn er vaak ook wel naar. Ik heb wel een aantal mooie vissen gevangen, maar een écht topsessie heb ik niet gedraaid, op het openingsweekend na dan. Hier moet duidelijk verandering in komen!
Tijdens mijn werk belt Dennis mij op. Of ik zaterdag nog tijd had om te vissen. Nou eigenlijk moet ik leren voor een tentamenweek, maarja op hobby’s moet je niet teveel korten. Ik heb al weinig dagen gemaakt, dus deze zaterdag is voor mij. De afspraak was zo gemaakt.
De hele week volg ik de weersvoorspellingen. Donderdag zwiept de regen, gestuurd door een dikke wind, tegen de ramen. Prima weertje voor grote vis, sms ik grappend naar Hendrik Jan. Doelend op onze zijknatte visdag van 12 juli. Grote snoekbaars en grote snoeken waren ons toen deel. Voor zaterdag voorspellen ze ook zoiets, ziet er perfect uit dus. Milde temperaturen en ruig weer eind oktober. Zo zie ik het graag. Elk jaar levert het weer grote vissen op. Hetgevoel is dan ook goed als ik na een korte nacht uit bed stap. Eenmaal beneden blijkt het broodbeleg op te zijn....
Vorig weekend was de visserij taai. De BellyBoatDropShot dag was reuze interessant en de snoekbaars, zij het vooral de mini’s, werkten aardig mee. De snoeken dachten er een dag later echter heel anders over. De nieuw ‘ontdekte’
meertjes werden bevist met de bellyboat maar op twee snoeken en twee missers na bleef het akelig stil. Toch hebben we genoten van de prachtige natuur om ons heen. Het hoeft niet altijd prijs te zijn.
Vrijdagmiddag. Het is zo ver. Het jaarlijkse Total Fishing weekend staat voor de deur en dit jaar doe ik weer mee. Spullen worden gepakt en even later zit ik in de auto voor een twee uur durende rit naar het zuiden van het
land. In Venlo pik ik Bard Borger op, waarna we onze weg vervolgen naar D’n Bongerd, thuisbasis van de TF cup dit weekend.
Mijn visdag plan ik graag vantevoren in. Ik ben, zeker met het doodaas vissen, niet iemand die van water naar water rent. Mijn kracht vind ik voornamelijk in waterkennis, de omstandigheden en de kansen. Naar mijn mening is dat de methode achter het ‘regelmatig’ vangen van mooie vissen, zeker als je niet dik bedeeld bent met goed viswater. Volharding, strategie en moeite brengen naar mijn mening de resultaten en daaruit haal ik dan ook mijn voldoening!
Een nieuw weekend dient zich aan. Daar hoort natuurlijk een nieuwe visdag bij. Al vanaf maandag had ik enorme zin om weer het water op te gaan. Die laatste visdag smaakt naar meer. Toch roept de roofblei ook. Normaal
zou ik er al tientallen gevangen hebben. Dit seizoen gaat het anders. De veelal lage waterstand heeft ze op non actief gezet en en ik geloof niet dat ik er veel meer dan tien gevangen heb dit seizoen. Daar moest ook maar eens wat aan gedaan worden dus…
Het is alweer een tijd geleden dat ik een echte visdag heb gemaakt. De vakantietijd is altijd een drukke
tijd voor mij. En helaas heeft de hobby hengelsport die het moet afleggen tegen werk en scouting. De zondag middag heb ik nog weleens in de boot doorgebracht, maar nooit met een noemenswaardig resultaat.
Soms heb je van die dagen dat je even boven jezelf uit lijkt te stijgen. Je voelt op de een of andere mannier precies aan wat de vis wil, of hebt gewoon een enorme dosis geluk in je schoenen. Alles lijkt te lukken en het wordt een regelrechte topdag. Vandaag was weer zo’n dag en ik was de gelukkige. Absurd genoeg was dat geluk geheel eenzijdig, want voor André werd het een taaie bedoening. Dit resulteerde in een extreme einduitslag…
Terug in Nederland worden er gelijk weer visplannen gemaakt. Want ondanks dat ik enorm genoten heb in het mooie Ierland heb ik toch wel onwijze zin om weer eens ‘mijn eigen’ stekken te bevissen. Kijken of we er weer een ouderwets dagje snoeken sleuren van kunnen maken. De rivier is warm en staat bovendien erg laag. Tijd voor een alternatief dus en dat is een van de vele grote plassen die ons land rijk is. André gaat graag een dagje mee en dus spreken we zaterdag ochtend rond half acht af op het station. André komt uit de nachtdienst, ik...
Doordat ik deze zomer bijna constant heb gewerkt is er erg weinig tijd geweest om te vissen. Op 20 augustus had ik eindelijk vrij. Het beloofde de warmste dag van 2009 te worden, met als kers op de taart een zware onweersbui. Niet het meest geschikte moment om de groene rovers te belagen, maar de drang om op snoek te vissen trok me naar het water toe. Ik besloot om een van mijn favoriete watertjes te bevissen in de buurt. Als het niets werd kon ik op die manier nog steeds mijn plannen wijzigen en wat verkoeling aan zee gaan...
Het is vrijdagavond, half elf, als André uit de trein stapt. Hij is al op de hoogte van de vangsten en nadat we de handen schudden lopen we naar de auto. ‘Owja, ik ben trouwens wel de kwakhouten vergeten’. Euh wat? Normaal vergeet je je tandeborstel, of die ene redhead waar je wel vertrouwen in had. Maar je kwakhouten vergeten als je gaat meervallen, laat dan gelijk je hengels thuis?! Afijn, creatief als we zijn komen we vast wel tot een oplossing, eerst maar eens naar huis. Na een koel glas drinken beginnen we te brainstormen. Mijn eerste gedachte is...
Twintig over vier. De wekker tettert er op los en zenuwachtig stap ik mijn bed uit. Het blijft altijd een bijzonder gevoel, die eerste dag van het seizoen. Helaas kon Thijs Kamp dit jaar niet aanwezig zijn, dus werd gezocht naar een andere vismaat. Timon voelde wel wat voor een dagje gróót water en bovendien hadden we elkaar al een tijd niet meer gesproken. De stek hoefden we overigens niet over na te denken, want die ligt zoals altijd vast op de openingsdag. Het is even afwachten wat er gebeuren gaat. Helaas is het de laatste jaren niet meer zo...
