Vissen en niks anders
Zo goed als de maand augustus was, zo taai verliep september. De vis lijkt nog niet echt te weten wat hij wil want vele stekken die normaal erg goed zijn in september leveren nu weinig op. Vis vangen, dat lukt gelukkig wel maar het is niet wat ik gewend ben van deze maand. Zal het gaan gebeuren, nu oktober daar is?
Stromende regen en een bulderende wind, dat is wat ik over me heen kreeg tijdens twee roofbleisessies midden in de week. Qua vangsten was ik zeker succesvol, maar alles er omheen ging fout. Een 13 ponder die het loodje legt, een hengel die sneuvelt met als gevolg een versierde roofblei en mijn favoriete topwater zien wegdrijven… Nee echt heel bevredigend was het niet…
De ene visdag nog beter dan de andere, metersnoeken volgden elkaar op alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En dat is het natuurlijk niet, zeker op het grote water moet je gewoon blijven werken voor de vis en de vangsten van de afgelopen sessies houdt ik dan ook vooral op ‘right place right time’ en daarmee een flinke dosis stekkennis… Voor vandaag heb ik geen vismaat. Plan is om ’s ochtends eerst te gaan roofbleien, ik moet immers mijn eerste van het seizoen nog vangen, en daarna verder te gaan op snoek. Voornamelijk met de vlieg, maar...
Even stopte de waanzinnige reeks. Opnieuw verhuizen naar mijn studentenadres, een lichte aanrijding met de auto in datzelfde weekend en natuurlijk de elk jaar weer gezellig Fair for lure and fly. Twee sessies werd er kort gevist op baars en snoekbaars maar echt succesvol waren die niet. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de eerstvolgende echte vissessie. Een stevig potje snoeken, daar was ik aan toe!
Na de grote successen van de laatste visdagen werd het tijd voor wat nieuws. Het verkennen van nieuwe stekken blijft nog altijd één van de mooiste dingen binnen het vissen. De spanning van groot en onbekend water blijft trekken en als het dan lukt… Tsja wat wil je als visser nog meer?
Na de twee prachtige visdagen is het tijd voor drie dagen relaxen. Samen met Judith bij haar ouders op bezoek op de camping. Alles lekker op het gemakje en we hebben er zowaar nog mooi weer bij ook. Zondag zou de laatste dag van mijn vakantie zijn en alhoewel ik geen vismaat kon regelen besloot ik er toch maar gewoon voor te gaan.
Thuisgekomen van de lange dag met Timon duik ik bijtijds mijn bed in. Maar niet voordat ik André even gebeld heb over morgen. Ik stel voor niet te vroeg te beginnen aangezien het voor mij dan wel een heel taai verhaal zal worden. We spreken af dat ik André om 7:10 op pik van het station en dat is nog wel te doen.
Terug gekomen van een heerlijke vakantie kriebelt het behoorlijk. Er moet weer gevist worden en rap ook. Zaterdagavond doe ik al een poging om een roofblei te vangen, maar net als eerdere vruchtenloze sessies levert het enkel een paar windes op. Het uitzicht op vismoordende Polen en de constante regen maken het vissen er niet leuker op.
Dinsdag en woensdag heb ik ook een visdag gepland. Woensdag met André, dinsdag staat voorlopig nog open….
De hele week werd het weerbericht nauwlettend in de gaten gehouden. Volgende week op vakantie naar Rhodos en het zou toch wel erg fijn zijn om voor die tijd nog een dag het water op te gaan. Snoekbaarzen, graskarpers, karpers en zelfs een meerval zag ik de afgelopen visdagen, maar snoek werd met het warme weer met rust gelaten. Nu leek er echter ander weer aan te komen, interessant!
Met de aanhoudende hoge temperaturen zit een stevig potje snoeken er ook dit weekend niet in. Ik besluit dan maar wat nieuwe stekken te gaan verkennen om deze bij betere tijden efficiënt te lijf te kunnen gaan. Dan belt Michel, hij had via John gehoord dat ik nog een vismaat zocht en was benieuwd naar mijn plannen. Na kort overleg werd voor mij het roer toch omgegooid. De rivier op en werpend de snoekbaarzen belagen, zo luidde het plan.
Na een warme, maar lekker gevarieerde visdag op een grote rivier afgelopen weekend, met veel maar wel kleine vis, besloot ik vanavond nog even een poging te wagen op snoek. Na een paar broeierige dagen was daar eindelijk die verfrissende noordwesten wind en met de wetenschap dat deze later op de avond zou gaan afzwakken vermoedde ik dat er nog wel eens een mooie vis uit kon komen.
Na een weekend niet gevist te hebben ivm de laatste tentamens van dit studiejaar, werd het toch weer hoog tijd voor een leuke dag met de boot op pad. Omdat de rivieren vaak juist eind juni erg goed zijn werd er voor gekozen hier een dag naartoe te gaan. Met het warme windstille weer in het vooruitzicht geen al te hoge verwachtingen, maar een leuke vis zou er toch te vangen moeten zijn.
Midden in de week zit ik met Hendrik Jan aan de telefoon als hij naar mijn plannen vraagt voor komend weekend. Die zijn er nog niet echt en als hij oppert zaterdag nog wel wat tijd te hebben besluiten we samen een poging te gaan wagen.
Ik kom er helaas veel te weinig aan toe, die ‘verloren uurtjes’ aan de waterkant. Want alhoewel ik het liefst gewoon een hele dag buffel voor een of meer mooie vissen, blijven die verloren uurtjes toch altijd heerlijk. Geen hoge verwachtingen, één doel en dus gericht met een geringe hoeveelheid materiaal op pad.
Nadat we op zondagavond alle natte zooi uitstallen en genieten van een heerlijk avondmaal, is het tijd om te gaan bedenken wat we de maandag zullen gaan doen. We hebben min of meer drie opties. Het water waar medeauteur John dit weekend een leuke serie vissen gevangen heeft, een voor mij onbekende plas of natuurlijk de stek van afgelopen zaterdag.
