The Beginning

En dan blijf je haken.......
Zoals ik in vliegvissen in Noorwegen: ‘De reis’ al aangaf, was mijn eerste kennismaking met het verslavende vliegvissen een oude vliegvissende Franstalige Belg. Het was niet het aantal vissen dat hij ving en ook niet het formaat (John) maar de gracieuze manier van werpen, het in het water staan en de prachtige omgeving waarin dit gebeurde.
 
 
1994
Na mijn korte vakantie in België, direct naar mijn plaatselijke hengelsport annex dierenwinkel, om te kijken of de beste man soms een vliegenhengel had staan. Van een gespecialiseerde hengelsportzaak had ik toen nog nooit gehoord en al helemaal niet van een alleen op vliegvissen georiënteerde winkel. Op mijn vraag of er in de winkel soms ergens ook iets van een vliegenhengel stond reageerde de man enthousiast om even later na het verplaatsen van zakken lokvoer, karpernetten en hengels terug te komen met een teleurstellend klein dun stokje. ‘Kijk eens aan, een echte vliegenhengel voor meneer’. Het ‘meneer’ ergerde me. Ik was eind twintig en ondanks dat ik me tot op de dag van vandaag nooit “een meneer” heb gevoeld, wilde ik wel degelijk serieus genomen worden. Ik kwam tenslotte niet voor een dobbertje en een gulden maden maar voor een levensverandering op gang brengende vliegenhengel. Het hengeltje, een Dam, was niet veel langer dan twee meter en tweedelig. Het voelde in niets naar de prachtig lange vloeiende bewegingen die nog in mijn hersenen gegrift stonden.
.
De verkoper zag mijn teleurgestelde blik en schakelde snel door om me een, volgens hem, beste reel van dit moment onder mijn neus te duwen. Maar ook het van hardplastic gemaakte geval gaf niet echt vertrouwen in de toekomst. Evenals de, na veel zoeken en zweten, enige vliegenlijn die de winkel rijk was. ‘Dit wordt het voor meneer’ ging de winkelier voortvarend verder. Twijfelend keek ik nog eens naar het vliegvisgevoel wat op de rommelige toonbank lag uitgespreid. Ondanks het beperkte aanbod was de verkoper door de jaren heen betrouwbaar geweest. Zijn beperkte kennis van het vliegvissen voor lief nemend, had ik eigenlijk een keus, stond ik vijf minuten later buiten met een gevoel dat het midden hield tussen opwinding en teleurstelling.
Zal jullie niet vervelen met een aaneenschakeling van mooie en minder mooie belevenissen met mijn eerste vliegenhengel. Wat ik wel kwijt wil is dat er een wereld voor me open ging. Op een voetbalveldje in de buurt van mijn huis heb ik de eerste voorzichtige worpen gemaakt. Dit was werpen zoals het bedoeld moet zijn geweest. Zelfs het ontbreken van water kon niet voorkomen dat ik bij iedere worp meer en meer verslaafd raakte aan “de beweging”. De minimale kracht die hengel en lijn verbindt in de echt. Een eeuwigdurend huwelijk. Een huwelijk dat iedere dag beter wordt. Kom daar tegenwoordig nog maar eens om. Ook al was het begin niet echt makkelijk. Welk huwelijk is dat wel. De leader en lijn hebben de nare eigenschap zich te hechten aan iedere boomtak in een cirkel van twintig meter. Achter riet, graspol en het enige struikje dat er in de wijde omgeving te vinden is.

En dan blijf je haken.......

.

Toch heb ik er nooit over gedacht om ermee te stoppen. Erger nog, in de bibliotheek ben ik gaan zoeken naar alles wat met vliegvissen te maken had. Het werpen heb ik mezelf, via plaatjes in de boeken, aangeleerd. Dat dat zeker niet slim is heb ik recent nog ondervonden. Het blijkt dat ik met wat zwaardere hengels, die “voel” ik slecht, mijn arm hoger hou dan nodig. Waardoor ik snel kramp in mijn schouder krijg. Eenmaal verkeerd aangeleerd is het moeilijk aanpassen. Natuurlijk had je clubs in die tijd maar dat besefte ik pas veel later.
.

Het plezier in vliegvissen heeft nooit onder het ‘alles zelf uitvinden’ geleden. Natuurlijk is les krijgen van iemand die goed kan werpen fantastisch en natuurlijk is het verstandig om meteen een goede hengel te kopen. Zeker omdat een beetje hengel tegenwoordig een garantie heeft van vijfentwintig jaar. Je aansluiten bij een club kan je in drie maanden meer info verschaffen dan je zelf ooit kunt vergaren. Een goede winkelier is buiten een kennisbank ook een nee verkoper. Daarmee bedoel ik dat een echt goede winkelier je alleen iets verkoopt dat bij je past. Hulp en samen zijn wat betreft “snel” leren vliegvissen dus de key-words. Ga je in je eentje aan de slag, mijn zegen heb je. Vind het persoonlijk wel wat hebben. Beetje alleen prutsen om daarna een “betere” vliegvisser te worden dan je mede vliegvissers die wel les hebben gehad. Het kost alleen veel meer tijd. En tijd is een vreemd begrip geworden.

Puur

.
Mijn Dam is helaas gebroken en van garantie hadden ze toen nog nooit gehoord. Door deze breuk ben ik echter wel terecht gekomen bij een specialist in de vliegviswereld. Er ging letterlijk een wereld voor mij open en tegelijk ook weer dicht. Er is zoveel te koop in allerlei gewichtklassen dat je er in het begin duizelig van wordt. Ieder jaar wordt de vliegenhengel opnieuw uitgevonden en zo is het ook met leadermateriaal en lijnen. De enige tip die ik kan geven: ga eerst eens vliegvissen. Leen desnoods een hengel van een bevriend (ook) vliegvisser. De meeste vliegvissers hebben toch veel te veel hengels. Als je eenmaal genoeg ervaring hebt opgedaan kun je makkelijker de juiste beslissing  nemen op materiaal gebied.

Tegenwoordig is er natuurlijk een enorm aanbod aan informatie te vinden via het web. Gebruik deze informatie, liefst de niet gesponsorde, en neem mee wat voor jou iets aanvult. Koop in het begin geen hengel via internet. It’s not done zouden de Engelsen zeggen. Een hengel moet je voelen. Daar moet je mee kunnen werpen alvorens tot aankoop over te gaan. Alleen ervaren vliegvissers, die precies weten wat ze willen, kopen een hengel zonder hem “ gevoeld” te hebben. Een goede winkelier is wederom onmisbaar.
.

Om de beginner toch een beetje door het bos te leiden deel ik graag “de basis” met jullie. Al is het alleen maar om in het prille begin deze pagina’s nog eens open te slaan om te kijken hoe het nou ook alweer zat. In de komende artikelen ga ik daarom wat dieper in op de materialen en technieken. Geen werptechnieken(zal ze wel benoemen) maar werpen moet je gewoon doen. Een nieuwe reis dus. Maar deze keer door materiaalland. En net als in Noorwegen zijn in materiaalland ook bepaalde goden de baas.

Tot volgende week, het volgende deel, als we het ove rhengels gaan hebben!

Peter Sikking

Veel mooier wordt het niet.........

Gerelateerde artikelen:

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Peter Sikking schreef:

    Hi Eric, bedankt voor het compliment. Om op je vraag terug te komen, er bestaat geen boek over vliegvissen in Noorwegen. Er zijn wel een aantal gesponsorde folders in omloop en een aantal, in het Engels, gidsen. verleden jaar heb ik, precies om de reden die jij aangeeft, een in mijn ogen zeer sociaal concept gelanceerd via een website: http://www.vliegvissennoorwegen.nl De bedoeling was, en is nog steeds, om een website te maken met stekken informatie in Noorwegen. Heb Noorwegen in provincies ingedeeld en iedere provincie voorzien van een wegenkaart waarop tot bijna op de meter je kunt zien waar en waarop je kunt vissen. Ieder “flyfishpoint” kan op deze manier in een familievakantie worden opgenomen. Helaas, blijkt nu, heb ik daar de medewerking van andere vaak Noorwegengangers voor nodig. Ook het instituut VNV heb ik meerdere keren benadert. De reacties waren en zijn nul. Men is blijkbaar te egoïstisch om aan dit concept mee te werken. De website staat dus nog steeds under construction. Met vriendelijke groet, peter Sikking

  2. Eric Heymens Visser schreef:

    Goed geredigeerde serie,complimenten.Vis zelf veel in Oostenrijk,vlagzalm en forel.Bestaat er een goed boek om je in te lezen in de vliegvisserij in Noorwegen?Anders gaat het zoals met onbekende restaurants in het buitenland,de kans is groot dat je als nieuwkommer altijd in het verkeerde zit,zo ook met onbekende landen/rivieren.Met sportieve groeten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *