Andaman dag 6 – laatste visdag, een dag van extremen
De laatste visdag! Akshay gaat vandaag weer mee. We gaan nu ver de zee op in oostelijke richting, richting de drop off naar echt diep water. En daar zou groot wild moeten zwemmen! We zetten voor de laatste keer alle spullen in de boot en varen naar buiten. Op de kant waar de veerboten vertrekken is nogal wat consternatie en iedereen kijkt naar een plek waar ook een rubberbootje vaart. Als we er langsvaren zien we waarom. Er is iemand verdronken en die drijft nu in het water. De politie is erbij. Bunti hoort dat deze meneer ervoor van een boot is gevallen en nu kennelijk weer gevonden is. Een naar voorval, het is even stil in de boot.
Speedjiggen
De run naar de visplek is lang en hard. Het waait al flink en we moeten ons echt door de golven ploegen. De boot stuitert af en toe flink en als we na twee (!) uur op de plek zijn aangekomen zijn we behoorlijk afgemat. De wind blaast behoorlijk en de golven lopen aardig door. Bunti vaart op de waypoints even rond om in te schatten hoe hij de drop off het beste aan kan varen qua wind, golven en stroming en wij maken de hengels klaar. Zodra we het sein krijgen laten we de 250gr speedjigs zakken, het is ongeveer 150 meter diep. We hebben daarom de molens opgespoeld met Powerpro Depthunter 65lbs. Deze is iets dunner zodat er minder weerstand is op deze grotere diepte en de kleursegmenten maken het makkelijker te tellen hoeveel meter je op moet draaien wanneer er zich een school vis onder de boot doorbeweegt.
Het is fysiek enorm zwaar. De speedjigs moeten zo snel mogelijk met zoveel “schokbewegingen” naar boven gedraaid worden en dat terwijl je jezelf schrap staat te zetten. Door de drift van de boot is het meer diagonalen dan verticalen en best lastig om te voelen wanneer de jig de bodem raakt. En dat zijn riffen en koraal waaraan je makkelijk vast blijft hangen. Zoals ik gelijk merk, $#%¥£%#!! De jig is niet los te krijgen en als we proberen de lijn af te breken breekt deze inderdaad maar ongeveer 10 meter onder de top, grrrr. Ik moet dus weer opnieuw opspoelen…….
Mijn eerste Yellowfin Tuna
prachtig gekleurde snapper
Dogtooth!
Lijnbreuk…
Michel vangt gelijk een mooi tonijntje en even later een bijzondere mooi gekleurde snapper. En kort erna opnieuw een tonijntje. Ondertussen ben ik weer klaar met opspoelen en monteren en laat ik de jig zakken. Ik krijg gelijk beet en ik vang mijn eerste “pelagic” ooit, een leuke tonijn. Deze wordt gelijk als aasvis gearresteerd en Bunti maakt de “groot wild” hengel klaar. Michel krijgt ondertussen een aanbeet die er niet om liegt en de vis blijft in hoog tempo maar lijn nemen. Een spannend gevecht volgt maar opeens breekt de lijn af. En na het binnendraaien blijkt dit op de hoofdlijn te zijn gebeurd. Bizar. Dat is de tweede breuk in de hoofdlijn op een vreemde plek? De tonijn is ondertussen als aasvis uitgezet en ik laat de speedjig weer zakken. Akshay vangt een leuke tonijn en ik kort erna. Leuke visserij! Opeens hangt de lijn van de aasvishengel slap. En na binnendraaien blijkt de onderlijn doorgebeten te zijn. Omdat er ook veel grote haaien zwemmen mikken we nu daarop en vervangen we het nylon door een stalen onderlijn. Je vangt dan volgens de kenner geen tonijn en marlijn meer ( die zien de lijn) maar wel haai. Vinden we ook prima. Alleen nu nog een aasvis. Dat lost zich vrij snel op wanneer Akshay een halve barracuda boven water trekt. De vis is onderweg doormidden gebeten en kan mooi als stuk bloedend vlees zijn werk voortzetten aan de freeline…..
En ondertussen maar doordraaien, 100-150 meter omhoog en weer terug. Pijn…… Ik krijg opeens de beuk der beuken. Mijn hengel wordt echt naar beneden gerukt vanuit de hoogste stand, wat een klap! Michel ziet het gebeuren en schrikt ervan, “wat was dat!.” Nou, dat gaan we nooit weten want op de klap is de Depthhunter lijn opnieuw gebroken, en opnieuw ergens halverwege, zodat ik opnieuw kan opspoelen, grrr. Bunti zegt droogjes: ” very big dogtooth tuna Sir”……. Ik wil het niet horen.
Michel haakt een goede vis en na een mooie dril komt een dogtooth boven van ongeveer 10-12 kg, een fraaie vis. Alleen valt deze van de haak bij het binnenboord tillen, het zit allemaal niet mee. En als dan even later Michel vastzit en de lijn ook bij hem onder de top afbreekt is de stemming dichtbij vriespunt. Er gaat gewoon teveel mis, en we twijfelen enorm over de kwaliteit van onze Depthhunter, die breekt net even te makkelijk. En omdat door de drift de vistijd beperkt is (want we moeten elke keer terugvaren), wil je gewoon geen gedoe maar vissen!
Laatste uren popperen
Ik vang nog een Dogtooth en eigenlijk valt het daarna stil: het is dan halftwee. We waren om ongeveer 1000 uur begonnen met vissen. En we zijn kapot gegaan in die paar uurtjes. Wat een actie. We drijven in het zweet. Maar wel leuk om meegemaakt te hebben. Hier valt veel en veel meer uit te halen, helemaal als de wind weg zou zijn en je alleen de stroming als tegenstander hebt.
We besluiten om rustig terug te varen. En op het water de lunch te gebruiken. We komen dan uit bij de eilanden waar we ook de tweede dag gevist hebben, nog steeds ongeveer 30 km uit de kust. En gaan daar dan nog even popperen op open zee. Kijken of dat wat oplevert!
We komen rustig bij en zijn blij met de lunch, even de energie aanvullen van al dat werk. Terwijl we zo doorvaren zien we opeens een grote school vis onder de boot doorkomen. Snel laten we de jig zakken en even later staan we allemaal een vis te drillen. Niks groots maar wel leuk even actie en weer diverse soorten. Barracuda, Dogtooth, GT. Dit doen we nog een paar keer en varen dan door richting de popperplek.
Bijtuurtje – double hook-up
Actie!!
En dan is het alsof de Andaman eilanden ons een mooi afscheidscadeau willen geven! Bij de eerste worp heb ik gelijk beet en een paar worpen later Michel ook. Het bijtuurtje staat aan! De GT’s zijn super agressief en de aanbeten spectaculair. De vissen knallen het water uit en als ze missen blijven ze volgen en pakken even later weer. Michel haakt een goede vis en als ik even later ingooi wanneer hij naar het achterdek is vertrokken voor de dril, explodeert bij mij het water kort nadat de popper het water raakt. En voor ik weet het hang ik met twee handen boven de hengel en met mijn voeten tegen de boot voluit te trekken. Dit moet een goeie zijn! Ik schuif ook langzaam naar het achterdek. Dat is best nog even gedoe, over de boot lopen met een boze GT aan de andere kant. De vis van Michel is ondertussen geland dus ik kan achterop plaatsnemen. De vis neemt lijn en zwemt van de boot weg. Ik probeer hem te stoppen en realiseer me dan dat ik voor het eerst mijzelf met iedere voet maximaal afzet tegen een 225pk Yamaha. Vast niet de bedoeling maar het enige dat ik op dat moment even kan doen. Ik win langzaam maar zeker terrein en krijg de vis naar de boot toe. En even later boven water. En ja, het is weer een goeie! Bunti schept de vis in het net omdat deze nog maar net gehaakt zit. En even later zien we waarom. De Owner 5/0, 5x sterk, is uitgebogen. Huh? Uitgebogen? Ja, uitgebogen! Niet normaal! Dit zegt wel iets over de kracht van die beesten. Snel worden weer foto’s gemaakt en de vis wordt teruggezet.
Vreemde gebeurtenissen
En dan gebeuren er twee vreemde dingen. Allereerst wil de vis niet terug en blijft deze drijven, iets wat we nog niet eerder hebben meegemaakt deze week. Dat is niet fijn. Maar wat ook gebeurt is dat we opeens geschuif horen en als we omkijken zien we nog net de Shimano Kaibutsu voorzien van Twinpower SW 10000 van Michel overboord gaan! Shit! Snel zet Bunti een waypoint op de GPS zodat we de plek terug kunnen vinden. Ik trek mijn kleren uit en spring in het water als we terug bij de vis zijn. Om deze rechtop te zetten. Beetje enthousiast wellicht. Want als ik in het water lig moet ik opeens denken aan afgebeten tonijnen, halve barracuda’s die bovenkwamen,……… Ik vraag Bunti vooral dichtbij te blijven… Het goede nieuws is dat de GT hersteld en zelf wegzwemt. Hierna proberen we over het waypoint met een aantal jigs de hengel van Michel terug te vinden, maar helaas. Deze blijft onvindbaar en we snappen nog steeds niet wat hier nou gebeurd is?
Maar wat een finish van de dag! In een uur tijd vangen we 7 GT’s inclusief tijd van de drills. We verliezen er ook nog vijf en missen een paar aanbeten. Tweemaal een double hookup. En weer een paar grote vissen! Een schitterende afsluiting! En wat een dag van extremen. Een dag die maakt dat we deze trip nooit meer zullen vergeten!
Afsluiting van een prachtige week
We varen terug richting de haven. Het is een mooie week geweest. We hebben goed gevangen. Gamefishing India heeft er hard aan gewerkt om ondanks de wind ons op de vis terug te krijgen. Het popperen is goed gelukt en er zijn een paar goede vissen uitgekomen. De diversiteit van vis was ook leuk. Het speedjiggen is door de wind en de moeite om grote GT te vangen onderbelicht gebleven maar leverde wel gelijk goed vis op als het even kon. Tsja, en dan levend aas. Daar zit echt veel, veel meer in!
‘S Avonds pakken we de spullen in na alles afgespoeld te hebben. Morgen gaan we ’s ochtends nog even sightseeing doen in Port Blair. We gaan de voormalige gevangenis bezoeken, een icoon uit oude tijd op dit eiland en een paar souvenirs kopen. En ’s middags start de lange, lange vlucht terug via Delhi naar Nederland.
Het was fantastisch, dit kon wel eens niet de laatste keer zijn geweest! We hopen jullie met deze verslagen daar een beetje deelgenoot van gemaakt te hebben.
John Smit & Michel Rijnberg
Hallo,
Eerst en vooral mijn complimenten voor deze site. Leuk om hier wat informatie terug te vinden van de Andaman Eilanden.
Ik ga zelf ook geregeld naar deze prachtige bestemming, dat nog erg ongerept is.
Er zijn nog andere jongens die aan vissen doen daar, maar dan tegen zeer schappelijke prijzen i.v.m Gamefishingindia.com.
Voor meer info, stuur me gerust een emailtje; Andamansportsfishing@gmail.com.
Met vriendelijke groet,
GUY
Tjonge jonge, wat een verwennerij! Het is al een super om het vanaf de keukentafel mee te beleven, laat staan aks je daar daadwerkelijk staat te knallen.
Reikhalzend uitgekeken naar weer het volgende verhaal, nu zit het er dan toch op. Gewoon een sportvissersdroom!
Gr. Joop