De eerste visdag van 2011
Zoals jullie al in het verslag van Hendrik-Jan konden lezen was zijn eerste visdag memorabel. Ook voor mij begon 2011 bepaald “niet slecht”.
Na onze bellyboat sessie tijdens de laatste visdag van het jaar zat ik nu met Edwin in mijn “nieuwe” boot, mijn nieuwe trots. Op zoek naar enkele gestekelde rovers. Het weer is heerlijk. Er staat weinig wind en er is zowaar een zonnetje te zien. Ook de temperatuur ligt boven het vriespunt. Wat een verschil met vorige week!
We zijn nog maar een kwartier aan het vissen als een harde tik op de top van mijn bijhengel een aanbeet verraadt op de fireball-met-spiering. Ik wacht nog een seconde en sla aan. Fish-on! zouden de yankees zeggen. Mijn zachte hengel wordt hoepelrond getrokken. Dit is een goeie vis, meld ik Edwin! Als de vis diep blijft liggen en logge bewegingen maakt vermoed ik zelfs een hele beste snoekbaars. Dit zou wel eens een dikke 90-er kunnen worden! Alhoewel, de vis begint in de gaten te krijgen dat er iets niet helemaal klopt en trekt inmiddels veel meters lijn van de slip. Uit ervaring weet ik dat dit gedrag niet echt past bij grote snoekbaars en ik begin dan ook te denken dat ik een dikke snoek heb gehaakt. En hoe langer de uitvallen zijn, hoe meer ik het zeker weet. Na 10 minuten is alle twijfel weg en laat de vis zich voor het eerst zien. Inderdaad een fraaie snoek. Even later ligt ze in de boot. Mijn eerste vis van 2011 is een feit! We meten de vis zorgvuldig en het meetlint wijst 110 centimeter aan. Mijn jaar is wel eens slechter begonnen…
Als de vis weer de kille en koude diepte in is gezwommen maak ik de boel weer in orde. Mijn onderlijn is beschadigd en moet vervangen worden. Even later vervolgen we onze “track” waarbij we het taluud op 12 meter diepte zo strak mogelijk volgen. Mijn visdag is echter nu al geslaagd.
Het zal zo’n half uur later zijn als Edwin wordt opgeschrikt door een harde ram op zijn handhengel. Ook deze vis blijft diep, maar de lompe klappen op de top van hengel laat zien dat het hier weldegelijk om snoekbaars gaat. En om een goeie ook! Edwin drilt zijn eerste vis van het jaar omzichtig en twee minuten later kan ik het net onder een dikke snoekbaars schuiven. Een bak! De RVS meetlat laat zien dat de snoekbaars 89cm lang is. Tjongejonge, we vallen wel met de neus in de boter vandaag. Ook Edwin’s eerste vis van 2011 is meteen een topper!
Hoe is het mogelijk, de eerste 2 vissen zijn allebei kneiters. Vissen waar je normaal gesproken dagen voor moet vissen liggen nu ineens binnen 1,5 uur vissen in de boot. Het kan verkeren…
De rest van de dag vissen we super relaxed. Veel beet krijgen we niet meer maar toch weten we nog enkele mooie maatse snoekbaarzen en een paar kleinere snoeken te vangen. De laatste vind ik wel opvallend omdat dit water nou niet echt bekend staat als je water waar je snel even een paar snoeken vangt. De snoek is echter duidelijk erg los deze dag, iets wat ik van andere vissers die op andere wateren die dag hadden gevist later ook hoorde. Wie weet waarom mag het zeggen.
Iets soortgelijks maakte ik jaren geleden ook als eens mee op een andere plas waar we toen vaak op snoekbaars visten. We hadden daar al heel veel dagen gevist, maar nog nooit ook maar 1 snoek gevangen. Wel veel snoekbaarzen, maar nooit een snoek. Totdat we er op een middag in 2 uur tijd ineens 5 vingen. Gewoon tijdens het verticalen! Na die dag heb ik toen verschillende keren de plas afgevist. Slepend met aasvissen. Ik wist immers zeker dat er goed snoek zat. Helaas, ik moet de eerste beet daar nog steeds krijgen…
Vissen, ik doe het al 35 jaar. Op sommige momenten denk je dat het spelletje helemaal door hebt. Om vervolgens weer met je neus op de feiten te worden gedrukt. Want we zullen het nooit gaan snappen. Het leven is daarvoor veel te kort. En misschien is dat maar goed ook. Dat houdt het vissen leuk en onvoorspelbaar. Ik ga er in ieder geval ook dit jaar weer van genieten. Happy New Year!
Michel