Op zoek naar snoek
Vandaag gaan we slepen met doodaas. Eén hengel met een dobber en snoektakel, de andere hengel met een fireball jig vanuit de hand gevist of kort boven de bodem afgesteld. Aas bestaat uit dode voorns en sardines. Het kanaal kent een vrij kenmerkend symmetrisch verloop: tot 10 meter uit de kant ongeveer 1-1,5 meter diep en daarna 2,5 meter. De plekken die we zoeken liggen aan de kant en daar is het afwijkend qua diepte tot soms bijna 5 meter. We zijn dus continu bezig de dieptes van de aasvissen te verstellen om dicht bij de bodem te blijven.
Na een paar keer over deze plekken heen gevist te hebben krijg ik een aanbeet. De vis neemt veel lijn van de spoel dus ik sla snel aan. Een zwaar gewicht vertelt me dat er iets aan de andere kant van de lijn zit dat het niet eens is met de situatie. Een felle dril volgt en na een tijdje laat zich een 70-er snoek zien. Hij vocht alsof hij op de sportschool heeft gezeten, ik dacht echt dat ‘ie een stuk groter zou zijn!
Fanatiek snoekje!
De stroming in het kanaal is ondertussen flink toegenomen. Het is duidelijk dat men probeert van het smeltwater af te komen door te spuien. Regelmatig hebben we last van vuil en driftend met de stroom mee komen de dobbers soms de boot inhalen….. Dit wordt iets te gek en daarom gaan we en paar kommetjes proberen waar we naast doodaas ook de kanten uitgooien met jerkbaits. In deze kommetjes ligt nog wel veel ijs en dat levert een leuk plaatje op: schots-vissen.
Schotsvissen!
Toch blijft het ook hier angstvallig stil en omdat het einde van de dag nadert gaan we terug richting trailerhelling waarbij we iedere brug nog even goed afvissen en ook een klein eilandje. Het blijft bij die ene snoek, en de grote zullen we dus weer even op moeten blijven wachten zeker nu de temperaturen de komende week weer lijken te gaan zakken. Straks zijn we allemaal ervaren in het schotsvaren…..
We worden ondertussen ervaren in het schotsvaren….
