Tarpon vissen in Florida (deel 1)
Vissen. Het verveelt nooit. De spanning, ontspanning, de rust maar ook de soms spetterende actie maken dat vissen meer is dan zomaar “een hobby” zoals vissen vaak wordt genoemd. Vissen is geen hobby. Vissen is “a way a life”. Misschien ook wel “away” of life. Techniek en vissoort maakt daarbij weinig uit. Een bloedrun van een karper die de vonken uit je beetverklikker laat spatten, een snoek die vlak voor je voeten alsnog je jerkbait pakt, die heerlijk agressieve aanbeten van een snoekbaars die op je shad knalt, of een graskarper die een korst naar binnen zuigt, ze laten nog steeds mijn hart sneller slaan. En dat zal wel altijd zo zal blijven.
Toch ben ik steeds weer op zoek naar nieuwe uitdagingen, technieken, bestemmingen en vissoorten. Dit bracht mij de afgelopen jaren op zowel verre als minder verre bestemmingen. Nieuw water, nieuwe vissoorten en nieuwe technieken zorgden voor mooie momenten, visplezier en life-time herinneringen. De voorpret begon daarbij al bij het plannen van de trip. Het internet werd afgestruind naar informatie om zo goed mogelijk beslagen ten ijs te komen en er werden mails gestuurd, contacten gelegd en informatie uitgewisseld met “visgidsen”. Zaken als: wat is de beste periode, welk (kunst)aas is het beste en met welke hengels en molens/reels kan het beste worden gevist werden zo goed mogelijk uitgezocht. Alhoewel je succes bij het vissen in het buitenland niet kunt afdwingen omdat je altijd afhankelijk bent van de omstandigheden van dat moment, werd er zo min mogelijk aan het toeval overgelaten. Vaak zat het mee, soms zat het ook tegen. Ongeacht het resultaat zorgen de herinneringen aan dergelijks trips nog regelmatig voor een grijns op mijn gezicht.
Omdat mijn vrouw ook graag reist, combineer ik onze vakantie graag met vissen. Daarbij richt ik me meestal op één vissoort die ik probeer te vangen. Twee of drie dagen vissen tijdens een 14-daagse vakantie wordt me meestal wel vergeven. Vreemd genoeg gaat de reis meestal naar een plek waar een interessante vissoort zwemt, eentje die ik al een tijd graag wil vangen;).
Megalops Atlanticus
Florida – het beloofde land voor de sportvisser
Zo stond afgelopen maand een vakantie in Florida gepland. Ik wilde namelijk al heel lang graag een grote Tarpon vangen. Een vis die uitblinkt in zowel schoonheid als kracht. Alhoewel er meerdere plekken op de wereld zijn waar je deze kunt vangen koos ik voor de Florida Keys omdat ik zodoende het vissen erop zou kunnen combineren met een rondreis (op eigen gelegenheid) door Florida. Reizen in de “States” wordt door ons beiden altijd als erg prettig ervaren. De beste tijd om op Tarpon, ook wel Silver King genaamd, te vissen op de “Keys” is van eind maart tot juli. In die periode “migreert” de Tarpon noordwaarts om te paaien in de Gulf van Mexico. In die periode moesten we er dus zijn.
Een vlucht van Air Berlin brengt ons eind april rechtstreeks vanaf Düsseldorf naar Miami. Het is half de middag als we daar aankomen. De gebruikelijke douane formaliteiten duren lang. Er staat een behoorlijke rij voor de loketten met nors kijkende “officers”. Als we uiteindelijk “door” zijn staan onze koffers (met daaraan o.a. enkele reishengels en molens) tot onze opluchting al klaar. Altijd weer een spannend moment omdat het niet aankomen van je spullen je vakantie meteen met een boel gezeur laat beginnen. Met onze spullen sjokken we door de drukke luchthaven op zoek naar de “Car Rental”. Een kleine en onbemande Skytrain (metro) brengt ons er heen.
Aangekomen bij de balie van Dollar Rent blijkt het ook daar erg druk. Er staat een lange rij en er lijkt maar weinig beweging in te komen. Er zit echter niets anders op dan achteraan aan te sluiten. Ik haat wachten in rijen maar ja, het hoort er helaas bij. Als we na ruim 3 kwartier eindelijk onze sleutels hebben gekregen kunnen we in de parkeergarage onze auto ophalen. De auto die ik enkele maanden geleden al in Nederland heb gereserveerd blijkt niet beschikbaar en ik krijg een volgens de “je-moet-niet-zo-zeuren-dame vergelijkbare auto. Omdat ik deze echter wat minder “vergelijkbaar” vind als zij volgt een discussie. Er is echter geen beter alternatief beschikbaar dus ik laat het maar voor wat het is. Na een reis van 12 uur heb ik niet meer de puf om verhaal te halen en we hebben een auto en daar gaat het om. Maar wat is dat toch met auto verhuurbedrijven? Niet altijd, maar toch wel heel vaak krijg ik het idee
“gen…d” te worden door dit soort bedrijven. Nou ja, zal wel aan mij liggen.
Buiten de luchthaven valt pas op hoe lekker de temperatuur is. De ca. 28 graden Celsius zijn na deze koude winter en dito voorjaar een verademing. Na een ritje van een half uur waarbij we voor het eerst kennis maken met Florida, komen we aan in ons hotel aan waar we 2 nachten zullen verblijven om rustig te acclimatiseren en om wat van Miami te zien.
Toys-for-fishing-boys;)
Na 1,5 dag Miami rijden we via de oostkant van Florida langs de kust van de ruige Atlantische Oceaan noordwaarts. Maar niet voordat we in Miami de in een grote shopping mall gelegen Bass Pro aandoen. Blijft toch altijd weer een belevenis, zo’n enorme winkel gevuld met toys-for-fishing-boys;) Onderweg verblijven we in motels die we kort voor aankomst tijdens een kort bezoek aan een Starbucks of McDonalds (deze beschikken over gratis WiFi;)) boeken. Lang leve het internet tijdperk! We reizen slechts een paar uur per dag zodat we veel tijd over houden om te genieten van de kust, de omgeving, het strand en het lekkere weer.
Na enkele dagen steken we over naar de Westkant van Florida waar we al in Nederland voor 3 dagen een kamer in een “lodge” hebben geboekt aan het strand van de “Manasota key”. Hier wil ik nog een paar uurtjes per dag vanaf het strand vissen in de hoop een haai te vangen. Ik heb wel wat met deze prachtige prehistorische vissen en wist tijdens eerdere vakanties al verschillende soorten te vangen waaronder een Coppershark, Leopard Shark, Sandshark, Blacktip shark en Hammerhead shark. Van Jacques Schouten weet ik dat er hier o.a. Lemon Sharks zwemmen en die zou ik graag vangen. Voor dit doel heb ik mijn 4-delige Shimano Beastmaster 50 lbs reishengel meegenomen voorzien van TLD 50 reel en mijn Shimano Kaibutsu reishengel voorzien van een Stella 18000 die ik vorig jaar aangeschafte voor het popperen op GT.
Haaivissen vanaf het strand
De ligging van de Lodge is werkelijk prachtig. Vanuit onze kamer lopen we zo het strand op. Het strand is bovendien bijzonder rustig,. Afgezien van een enkele wandelaar komen er maar weinig mensen. Hier kunnen we het wel “enkele” dagen uithouden. Na de omgeving wat te hebben verkend en boodschappen te hebben gedaan bij de Walmart in Englewood ga ik op zoek naar aas, het liefst vers. Het idee is om de volgende ochtend in de schemer te gaan vissen. Bij verschillende “Tackle and Bait’ shops probeer ik aan verse “mullet” (harder) te komen maar het enige wat beschikbaar is is diepvries. Wel vind ik bij een klein beroepsvissertje wat verse stukken tonijn die ik meeneem, samen met wat diepgevroren “silver mullets”. Aangekomen op onze kamer leg ik de vis goed verpakt in de koelkast.
De volgende ochtend zit ik samen met Claudia bij zonsopgang aan het strand. Omdat ik geen boot heb zal ik het aas moeten uitzwemmen, iets wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Mijn onderlijn bestaat uit 2 meter 130 lbs staaldraad voorzien van enkele haak 10/0 haak. Deze wordt aan een 3 meter lange fluorocarbon lijn van 1,25 mm bevestigd. Daaraan komt dan uiteindelijk de hoofdlijn van 80/100 mm nylon op de TLD, en 120 lbs Power Pro op de Stella. Een stuk lood van 200 gram moet de boel op zijn plek houden. Bij de Walmart heb ik 2 PVC strandsteunen gekocht. Hier worden de hengels in geplaatst.
We zijn hier aan de Golf van Mexico en die is totaal anders als de aan de oostkant van Florida gelegen Atlantische Oceaan. De zee is hier behoorlijk kalm, vrij van sterke stromingen en de bodem loopt maar langzaam af naar dieper water. Op zo’n 100 meter uit de kant ligt een ondiepe zandbank. Het idee is om het aas achter deze zandbank te leggen op een diepte van 2-3 meter. Om deze diepte te bereiken moet ik aas zo’n 150-200 meter uitzwemmen.
Het uitzwemmen lukt prima. De silvermullet stop ik samen met wat stukken tonijn in een plastic zak die ik in één hand samen met het stuk lood vasthoudt. De zak houdt ik al zwemmend boven water tot ik voldoende ver uit de kant ben. Daar haal ik het aas uit de zak en laat het, terwijl Claudia op het strand de lijn enigszins onder spanning houdt, zakken. Vervolgens strooi ik wat stukken tonijn rondom het aas waarna ik terug zwem. Beide hengels worden zo uitgezwommen. Vervolgens wachten we in de eerste zonnestralen vanuit een strandstoeltje met een kop koffie en een broodje op de dingen die gaan komen.
Die komen echter niet. Tijdens het uitzwemmen gebeurd er wel iets opvallends. Halverwege, nog voor de zandbank, zie ik vlak voor me in een flits een haai zwemmen. Geen gigant maar met een geschatte lengte van 150cm toch wel het vangen waard. Ik drop onmiddellijk op die plek het aas en strooi wederom wat stukken tonijn. Als er om 12.00 uur nog steeds niets is gebeurd draai ik de hengels weer binnen. De rest van de dag brengen we deels aan het strand door, deels in de omgeving van Englewood.
De volgende dag probeer ik het weer. Ik heb gisteren uit de diepvries van de Walmart nog een zak kant en klare “Rubby Dubby”in een netje meegenomen. Net voor de zandbank ligt namelijk een boeitje van een krabvisser. Alhoewel ik daar in eerste instantie niet zo blij mee was (ik zag mezelf hieraan al een om de boei heen zwemmende haai verspelen…) besluit ik van deze boei een bondgenoot te maken. Aan de boei knoop ik de zak Rubby Dubby (wel eens in een zee met haaien gezwommen met in je hand een netje gevuld met visafval? Nee? Moet je eens proberen, best een bijzondere ervaring kan ik je vertellen;)). Tevens bevestig ik een 2 meter lange breeklijn van 30/00 nylon. Het idee is om, net zoals bij het meervalvissen, met één hengel te gaan boeienvissen op haai net voor de zandbank, daar waar ik de haai zag zwemmen. De andere hengel vis ik net als gisteren ver weg achter de zandbank. Ondanks al dit technisch vernuft en creativiteit blijft echter ook de 2e ochtend resultaat uit. Luierend op het strand vang ik met een spinhengel enkele meters uit de kant met een stuk garnaal nog wel wat kleine vissen waaronder Redfish en Pinfish. Ook een kleine Tarbot is de klos. Ik neem 3 Redfish mee als aas, de rest gaat weer terug.
boeienvissen op haai…
Alhoewel qua vissen het hoofddoel van deze trip de Tarpon is zou ik het toch wel leuk vinden een haai te vangen. Zouden ze verder uit de kant zitten? Of azen ze niet? Of misschien alleen s’nachts? Ik gok op het laatste. Probleem is dat eind van de middag tot nu toe de wind steeds behoorlijk aantrekt en er redelijke golven ontstaan wat het uitzwemmen er niet makkelijker op zal maken. Op de 3e en laatste dag op deze plek besluit ik het toch te proberen. In de schemer zwem ik wederom 2 hengels uit. Één hengel zwem ik uit tot vlak bij de boei waar nog steeds de zak met Rubby Dubby aanhangt en de andere zwem ik uit tot achter de zandbank. Een derde hengel (mijn eigenbouw reishengel die ik speciaal voor de Tarpon heb gebouwd) gooi ik in vanaf het strand met als aas een sardine.
wat een prachtige rovers!
Ik lig nog maar net in als mijn eigenbouw hengel staat te schudden. Ik pak ‘m op en geef een haal. Ik heb iets gehaakt maar bijster groot lijkt het niet. In ieder geval geen haai. Even later ligt er een “catfish” van een centimeter of 50 in het zand. Ik onthaak de vis omzichtig (stekel!) en laat deze weer het water inzwemmen. Dan hoor ik ineens mijn TLD ratelen. Ik ren naar de hengel. Het ratelen is inmiddels echter gestopt. Ik besluit de hengel toch maar te pakken, druk de hendel naar voren en ren hard naar achteren om contact te zoeken. Dat contact komt er. Er hangt vis aan. De weerstand is echter niet zo heel groot en vrij gemakkelijk kan ik dan ook de vis naar het strand toe pompen. Ik vermoed een kleine haai. Claudia draait voor de zekerheid mijn andere hengel binnen. Als de vis eindelijk in de branding ligt (de hengel lag zo’n 200 meter uit de kant) wordt mijn vermoeden bevestigd. Een kleine maar mooie “Sandshark” doet verwoede pogingen om weg te komen. Ik geef Claudia de hengel en loop de branding in. Daar pak ik de dappere rover bij zijn staart en til deze uit het water. Uiteindelijk dan toch een haai, al is het niet het formaat waar ik op had gehoopt. De haai is perfect gehaakt en het onthaken is dan ook een fluitje van een cent. Claudia maakt een paar flitsfoto’s waarna ik met het haaitje het water in loop. Daar houd ik deze langzaam wadend even recht in het water totdat deze zich snel uit de vinnen maakt.
De wind is inmiddels nog verder aangewakkerd wat de golven er niet kleiner op maakt. Ik zie het niet zitten om in het pikkedonker door de golven mijn hengels opnieuw uit te zwemmen (er zijn grenzen…) en we besluiten dan ook terug te gaan naar onze kamer. De volgende ochtend checken we uit en vervolgen onze reis richting de Florida Keys via Sanibel Island en the Everglades. In the Everglades maken we nog een tochtje op een “airboot” door de mangrovebossen. Een beetje toeristisch maar wel erg leuk. Hier fotografeer ik o.a. een visarend, aligator en wat wasberen. De Manatees (zeekoeien) zien we helaas niet. Ruim een week nadat we aankwamen in Miami arriveren in het Hampton Inn in Islamorada waar we al vanuit Nederland 3 nachten hebben geboekt. Vanuit Islamorada zal ik twee dagen gaan vissen op Tarpon. Ik kan niet wachten!
Michel Rijnberg
Binnenkort deel 2
Alternatief voor mijn Lund?
Visarend met zojuist gevangen prooi
Zwemmen met rubby-dubby…. hihihi..De dunne grens tussen een dwaas en een held : sportvissen in optima forma ;-)
Geweldig. En dat zwemmen met rubby-dubby is toch echt wel een combi tussen extreem-fanatisme en fatalistische levensmoeheid. Maar goed, ik ga ook graag volgend jaar en dan ben jij er hopelijk ook bij, als zwemvriendje :-)).
Hoi Michel,
Prachtig ! – dit gooit hoge ogen voor een tropische DA groepsreis voorjaar 2014 ! Gr Roel
Michel,
Dat klinkt als een prima vakantiebestemming. Mooi weer, lekker eten, genoeg te zien en Basspro in de buurt..!
Groet,
Volkmar