Vissen in Costa Rica, deel 8 “de finale”

De huiskroko, nog net niet tam deze week

Vandaag  is onze laatste visdag. Het is ons plan om wat te vissen op de rivier en bij de kust wat ongecompliceerde actie te zoeken.  De Sierpe rivier is bij het plaatsje Sierpe zoet van karakter dat in de 25 km richting zee verschuift naar zout. We varen eerst het zoete deel af, hier valt niet te vissen vanwege de waterplanten en beginnen na zo’n 20 km afwisselend te popperen met kleine poppertjes, te verticalen met shads op de diepe gedeelten en te trollen in de buitenbochten.

Trollen in het ochtendlicht op Sierpe river

Trollen in het ochtendlicht op Sierpe river

.

We zijn vroeger begonnen vandaag, zodat we met het laagste water kunnen vissen. Alle vis is dan uit de mangroven en zit in de hoofdstroom. Pablo weet een kleine mangrove snapper te verschalken – in één buiten bocht krijgen we herhaalde aanbeten die niet blijven hangen, todat John een hardverscheurende run krijgt van “iets boos onderwater” die snel de horizon opzoekt ; kort daarna breekt de leader, waarschijnlijk op een obstakel. Met een nieuwe ratelplug eraan is het even later wel raak!

Bij laag water zijn de vissen tussen de takken vandaan en kun je ze beter vangen

Bij laag water zijn de vissen tussen de takken vandaan en kun je ze beter vangen

Pablo Chaves met een mangrove snapper, op de popper

Pablo Chaves met een mangrove snapper, op de popper

Superfraaie mangrove snapper

Superfraaie mangrove snapper

.
Na een korte stop bij een andere rots weet John nog een kleine barracuda te vangen. Hierna gaan we door richting zee omdat het water nu snel opkomt.

fel barracudaatje op plug

fel barracudaatje op plug

.
Bij de monding aangekomen gaan we nog even poppers gooien naar de rots waar John de dogtooth snapper ving.  Bij de tweede inworp plaats Roel de rood-witte Halco Roosta-pop vrijwel tegen de rots aan en al naar 1 goede “pop” wordt deze te grazen genomen. Dit heeft alle schijn van een snapper aanbeet, maar het blijft ook schijn als na een pittige dril een Jack Crevalle (JC) in het oppervlak ligt – huh? Jagen die zo dicht bij de rotsen – kennelijk, maar jammer dat het niet opnieuw zo’n mooie snapper is.

JC gevangen 1 meter vanaf de grote rots

JC gevangen 1 meter vanaf de grote rots

.
We gaan verder zoals we maandag begonnen zijn – lekker simpel popperen bij sardine scholen. De eerste actie komt wanneer een gesnagde sardine wordt gefreelined met een snoekhengel – zelfs de grootste snoek in NL doet de molen niet zo krijsen als de grote Sierra makreel die de sardine arresteert, wat een geweld, super!

Mooie sierra voor Roel

Mooie sierra voor Roel

.

Al popperend verplaatsen we ons van de ene naar de andere school sardines en vangen JC’s en sierra’s. John trekt op een gegeven moment in overmoed zelfs zijn Shark Wrestling T-shirt uit Cape Town aan omdat hij er zeker van is dat er een megavis aan gaat komen. Het blijft bij een JC en een hilarische foto. De sfeer zit er goed in!

Geen haai

Geen haai

.
Het is niet altijd de grootte van de school die bepalend is, we zien dat onder sommige scholen veel meer en feller gejaagd wordt dan onder anderen.  Al snel vinden we een school  sardines waar het miegelt van de rovers – we kunnen niks fout doen en hebben ieder om de 5 minuten beet, de JC’s knallen in een grote kolk op de popper, de Sierra’s knallen vaak haaks op de popper – iedere keer schrik je er toch weer van, dat maak dit spelletje juist zo verslavend! Sommige schuiven finaal over de Cotton Cordell poppers heen. Nadeel is dat ze daar beschadigd van raken, voordeel is dat een paar vissen meegaan/mee moeten en we dus vanavond weer heerlijk verse vis eten!  We hebben nu ook regelmatig een double–hook up. De eerste keer hebben we beiden een JC, even later beide een Sierra, veel leuker kan het niet worden!

Double hookup, wat een pret

Double hookup, wat een pret

Double catch Jack Crevalle

Double catch Jack Crevalle

Double catch sierra mackerel

Double catch sierra mackerel

.

De aanbeten komen nu om de twee/drie worpen,  we slagen erin van beide een aanbeet en dril op video vast te leggen. Het klinkt wat blasé maar we denken echt dat het straks weer wennen wordt aan onze eigenlijk toch wel gemoedelijke snoek, vergeleken met deze pitbulls…..

.
Na verloop van tijd zijn we de tel kwijt – we zullen zeker een stuk of 30 vissen gevangen hebben en een flink aantal gelost. We staan echt te baden in het zweet….   Na een uur of twee van popper geweld besluiten we te pauzeren  door al trollend, een broodje en een liter water te nuttigen. Ook geven we onze spieren even rust, daar zijn ze wel aan toe.  Tussen water en brood vangt Roel nog twee Sierra’s en vangt John de laatste vis van onze vakantie – een hele fraaie JC.

Grote Jack als afsluiter

Grote Jack als afsluiter

.
We hebben een heerlijke afsluitende dag gehad.  Het vissen op de rivier is beslist beter te doen, door heel nauwkeurig te werpen en telkens te blijven schakelen van methodes. Hieraan hebben we eigenlijk nog niet voldoende tijd besteed. Bij de kust hebben we een aantal dwaze uren gehad met de ene JC en Sierra na de andere.

.
Terug in Sierpe doen we alles voor de laatste keer:  drankje op de kant terwijl de boot wordt schoongemaakt en een vis gefileerd.  We spreken na met Pablo over de week, nemen afscheid van Elrich, de voortreffelijke stuurman van de afgelopen week. We eten voor het laatst in restaurant “Las Vegas” en gaan de spullen pakken voor een terugreis van 24 uur morgen.

.
We gaan zo als gebruikelijk bij een vistrip nog een afsluitend artikel schrijven, inclusief een review van de materialen. Komen we hier ooit eens terug ?  Wel, Costa Rica heeft een overdonderend natuurschoon, de sfeer in Sierpe is relaxed en ontspannen, de visserij afwisselend  en in doorsnee goed. Wellicht in de winter, wanneer andere soorten zich in de wateren rond Sierpe ophouden: wahoo, grootoog tonijn, walvis en zeilvis.

Als jullie dit lezen zitten wij in het vliegtuig terug, we hopen dat jullie met onze verslagen van de afgelopen week een beetje mee hebben kunnen genieten!

Groeten  John en Roel

Oh ja, dan nog ons dagelijks blokje natuurschoon:
Het lukte vandaag om een schildpad op de gevoelige plaat te krijgen en een clubje pelikanen . We probeerden de huiskrokodil te aaien, maar deze was nog wat te verlegen en sprong het water in. Dit naast de ara’s, ibissen, fregatvogels, leguanen, diverse andere gekleurde vogeltjes, de huiskikker onder aan de trap en de vier vriendelijke straathondjes. Maar daar hadden we de meesten al van genoemd.

Pelikanen

Pelikanen

Buenos dias!

Buenos dias!

De huiskroko, nog net niet tam deze week

De huiskroko, nog net niet tam deze week

 

 

Gerelateerde artikelen:

Dit vind je misschien ook leuk...

4 reacties

  1. Michel Rijnberg schreef:

    Mooi, mooi, mooi!

    Groeten uit Florida waar ik over een week ga proberen een Tarpon the haken…, ehhh vangen;)

  2. sander schreef:

    kickuh prachtig mooie story’s dudes!!

  3. Toine Aarts schreef:

    Mannen, dat wordt zeker wennen straks hier in Nederland. Temperatuur, de wind, en kleine, veel minder sterke vis. Bij mij duurt het ook altijd een week of drie voor ik weer de moed heb om te gaan vissen in NL en te kunnen genieten van de snoekbaarsvisserij… Maar komt ook wel weer goed. Ik zit nu te wachten tot het 25 mei is…. Nu al zin in.

    Bedankt voor jullie prachtige verslagen. Eén en al reklame voor Costa Rica en mn reisbureau: Costa Rica Vakantie. Dank!

    We spreken elkaar snel… ook de napret is heerlijk!

    Groet,
    Toine
    http://www.costaricavakantie.nl

  4. HCD schreef:

    Heb genoten van de foto’s en het verslag! goede terugreis!
    hcd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *