Competitie wedstrijd Amsterdam Rijnkanaal
De eerste competitie wedstrijd wordt de laatste paar jaar gevist op het Amsterdam Rijnkanaal ( ARK ) omdat daar iedereen ongeveer even veel kans heeft op vis ook wanneer je geen kopstek krijgt toegewezen. Het ARK is eigenlijk een grote klotsbak waar nogal wat (grote) schepen doorheen varen. Deze hebben een behoorlijke zuigkracht dus een voerplek opbouwen heeft totaal geen zin.
Serieuze boten op serieus water
Mijn aanpak is hier dat ik de afstand van 3 à 4 bomen neem, mochten er geen bomen staan dan loop ik mijn lijn ongeveer 23 stappen uit. Op deze lengte ligt hij aan de rand van het talud. Af en toe als de vis helemaal niet wil ga ik naar de overkant maar dan moet je de XXheavy feeder hebben om hem met 80 gram ex voer een meter uit de overkant te gooien. Maar dat is niet mijn voorkeur aangezien het elke keer weer uitkijken wordt als je een platte aan het inhalen bent of er geen schip over je lijn heen vaart.
Gezellige drukte tussen de bomen.
De voerstrategie op dit water kan ik heel kort over zijn: het is redelijk diep dus het voer moet in ieder geval de bodem kunnen bereiken. Het moet dus iets plakken of je korf moet je helemaal dichtmaken met tape (ik gebruik eigenlijk nooit plastic dichte korven, vandaar). In het voer kun je aardig wat casters, hennep, pallets en geknipte maïs mengen, dit alles is na één boot toch verdwenen dus overvoeren lukt niet. Normaal vis ik op de feeder met relatieve korte onderlijnen, bij het ARK neem ik ze iets langer; tot 75 cm mocht het iets stromen, tot soms wel tot 1 meter.
Bij het voorvissen was het al een redelijk taaie visserij en na 2 uur vissen waren de beten helemaal verdwenen. Ik heb nog een aantal dingetjes uitgeprobeerd door de korf af en toe iets naar mij toe te trekken, langere onderlijnen, dunnere onderlijnen, kleinere haken, verdere afstand en als laatste een alles of niets poging: voer over flavouren met Scopex, dat heeft mij in de winter al een paar keer een aantal mooie vissen opgeleverd. Maar helaas mag dat tijdens het voorvissen ook niet helpen.
De wedstrijd:
Ik ben standaard begonnen zoals hierboven beschreven maar na een uur was het wel duidelijk dat het weer een taaie visserij zou worden. Ondanks dat ik een aantal plaatsen naast mij al een aantal mensen vis zag scheppen moest bij mij na 2 ½ uur de eerste aanbeet nog komen. Wat ik ook probeerde, niets mocht baten: extra heavy feeder gooide ik, na de eerste worp, het nieuwe dyneema van kapot in een rafelige draad dus die was ook afgeschreven. De tweede helft ben ik begonnen met een andere aanpak: voer aangemaakt met een flink portie chocolade flavour en de lijn uitgelopen op 32 stappen, na een half uur in de tweede helft dan eindelijk de eerste aanbeet, een bliek. Daarna binnen het half uur nog twee vissen dus krijg ik weer hoop. Daarna blijft het echter stil na de laatste vis, de wedstrijd is verloren en een eerste afschrijver volgt.
Wel voldoende publiek vanaf het water………
Nu wordt het maar afwachten waar ik de volgende keer in het Beatrix park kom te zitten want daar is plek veelal erg bepalend voor de vangsten………
Ik zal nog een aantal keer voorvissen om het gevoel en zelfvertrouwen terug te krijgen.
Ben Hakstege
