Het ijs gebroken

Even een alternatieve route naar de visgronden zoeken.......
Vandaag zouden we gaan vissen op een meer waar het doorgaans niet om aantallen gaat maar waar het de kunst is om de spaarzame aanbeten die je krijgt te verzilveren. Ik vis er nu een 2-tal jaren met name in de wintermaanden. Gemiddeld krijgen we zo’n 3 a 4 aanbeten per visdag en de kans op grote vissen is hier reëel. De moeilijkheidsgraad is hoog, veel vissen werden al verspeeld en daar zou vandaag verandering in komen!

 

Doorgaans vis ik op een kanaal om her en der de nodige snoekbaarzen bij elkaar te sprokkelen. Het slag vissen dat ik daar vang ligt zo rond de 55 cm en deze bevis ik met een parabolische verticaalhengel en een molen met 8 ponds dyneema. Dezelfde setup gebruikte ik ook op het meer; de vissen die ik daar haakte werden echter te vaak gelost. Op de een of andere manier werd de haak niet goed gezet bij de grotere kastelen. Het begon me te dagen dat het hier groffer moest. Een vismaat deed vaak al wat lacherig als ik met mijn speelgoedhengeltjes aan kwam zetten. Ik besloot een verandering in te zetten. Vandaag vis ik met een stevige spinhengel van 285 cm in de steun en in de hand een strakke verticaal hengel; beide hengels zijn voorzien van molens met 25 ponds dyneema. Het voordeel van een wat langere steunhengel is ook dat de shad een beter actie heeft; door bewegingen in de boot of door golven krijgt de shad een grotere uitslag met een langere hengel.

Gistermiddag was het hele meer ijsvrij maar aangekomen bij de helling bleek dat nog het nodige ijs gebroken moest worden om op het meer te kunnen komen. De thermometer stond vanochtend op -7,2 graden en het was windstil geweest. Dit had ertoe geleid dat praktisch het hele meer was voorzien van een dun laagje ijs. We wisten te traileren bij een zijvaart van het meer, het slootje naar het meer toe was ijsvrij omdat het stroomde.

Even een alternatieve route naar de visgronden zoeken.......

Bij het meer aangekomen was alleen de monding ijsvrij, een opening van 100 bij 150 meter. We waren dus genoodzaakt om daar te vissen. Stapvoets sleepten we onze rondjes langs de ijsrand met de shads op een diepte van 1 a 1,5 meter, windstil in de zon met het meer als een spiegel. Het bleef stevig vriezen en het zag er niet naar uit dat het meer bevisbaar zou worden. Op een gegeven moment zag ik voor de boot een rimpeling onder de ijsrand, geen kolk maar zeker activiteit van een vis. Toen we er langs voeren leek de shad aan de steunhengel vast te lopen. Snel contact zoeken maakte dat ik voelde toch vast te zitten aan iets dat bewoog. Na het aanslaan en een pittige dril kwam een geweldige snoek al snel boven. De vis was volledig over de shad geschoven en bleek met de staartdreg in de kieuwboog gehaakt te zijn. De vis bloedde hierdoor behoorlijk maar kon snel onthaakt worden en is gelijk zonder foto gemaakt te hebben terug gezet. Niet mijn grootste snoek maar wel één van de dikste snoeken die ik ooit gezien heb. Ik heb er goede hoop op dat deze vis het zal overleven. We vermoeden dat de gevangen snoek kort daarvoor vlak onder de ijsrand lag op te warmen in de zon.

Ik vis met een 6” kopyto River shad (bovenste shad van foto) met een speciale loodkop die ik jaren geleden eens gekocht heb. Doordat de kop zo licht is had ik er vaak last van dat shads om hun as gingen draaien maar omdat het vandaag windstil was konden we heel traag vissen en bleek het een uitstekende combinatie met juist dit type shad.

Super combinatie voor traag en ondiep vissen

Bij gebrek aan wind bleef het dunne ijslaagje intact; de vangdrang was echter groot en we wilden toch meer plekken proberen te bereiken en besloten dus door het ijs het meer op de varen. Na twee kilometer door het ijs gevaren te hebben kwamen we op de stek en door daar wat rondjes te varen en golven te maken ontstond er gelukkig een ijsvrije plek. Ook een lichte kabbel die op kwam zetten in combinatie met de zon die bleef schijnen hielpen hierbij. Al snel haakte ik hier een mooie snoekbaars in de rug maar op het moment van het scheppen zat deze blijkbaar te lichtjes gehaakt en wist te ontkomen. Op deze snoekbaars hotspot besloot ik er toch nog even een iets kleinere shad aan te doen (onderste van foto). Hierop kreeg ik de tweede aanbeet van de dag, een minimaal tikje, en bij het heffen van de hengel een lomp gewicht. Een prachtige snoekbaars ging al snel met mij op de foto. Het zwaardere materiaal leverde dus nu een 100% score!

Mijn aangeaste techniek werkt!

Mijn lering is dus dat het vertrouwen in het aas waar je mee vist en het materiaal dat je gebruikt van wezenlijk belang is. Zodra je ook maar enige twijfel hebt bij je aaskeuze zul je minder gaan vangen is mijn ervaring en is het dus de moeite om de zaken bij te stellen. Na deze visdag werd het me maar weer eens duidelijk dat alle details moeten kloppen bij deze manier van vissen.

Gerelateerde artikelen:

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *