Kajakvissen in Noorwegen – Deel 1

Allereerst zal ik mezelf even voorstellen. Ik ben Ronald Traas en woonachtig in Zeeland. Vier jaar geleden ben ik begonnen met het vissen vanuit de (Hobie)kajak. Het eerste jaar alleen op de zeebaars maar later ben ik ook begonnen op de zoete rovers. Het is inmiddels uitgegroeid tot een ware verslaving en ben dan ook wekelijks wel ergens op het water te vinden.

Toen in 2011 de mogelijkheid zich voordeed om een weekje in Noorwegen te gaan vissen twijfelde ik geen moment, dit wilde ik meemaken!  We gingen met z’n drieen begin mei naar het Skarnsundet fjordcenter, gelegen aan het Trondheimfjord. Door de verre landinwaartse ligging een ideaal gebied om te kajakken. Het is alleen wel een stukje rijden.. Een dikke 2200 kilometer! Toch was het de 25 uur enkele reis meer dan waard. Wat een geweldig gebied om te vissen! Een vervolg kon in 2012 dan ook niet uitblijven en dus togen we wederom naar hetzelfde gebied. Alleen hadden we nu een huisje in Mosvik gehuurd voor twee weken, een weekje vonden we veel te kort. Met onze eerder opgedane ervaring werd het een erg succesvolle vakantie. We vingen meer en grotere vissen, vooral de pollak konden we beter vinden, een vissoort waar we in Ierland al enorm fan van waren geworden.

Het is nu voor de derde keer dat we met de kajaks naar Noorwegen zijn geweest. Voorgaande twee jaren  gingen we begin mei, dit jaar hebben we ervoor gekozen om de laatste twee weken van mei te gaan zodat we wat zekerder zijn van hogere (water)temperaturen. We verbleven weer in hetzelfde huisje. De eerste week met z’n zessen, de tweede week met vier man.

Onderweg…

We vertrokken op vrijdag om via Denemarken en Zweden op zaterdag aan te komen in Mosvik. Door de pinksterdrukte hadden we echter behoorlijk wat vertraging opgelopen in Duitsland en kwamen we na 27 uur eindelijk aan. Met een spierblessure die begint te op te spelen als je lang in dezelfde houding zit was het bepaald geen pretje kan ik je vertellen.. Dus wat doe je dan als je compleet gebroken aankomt? Juist, je laad de wagen uit, je tuigt je kajak op en gaat vissen!  Je zult misschien denken dat het daar in midden Noorwegen nog wel koud zal zijn. Niets was echter minder waar, met een temperatuur van 22 graden zat ik zaterdagmiddag  in m’n korte broek en t-shirt op het water! Succes volgde al snel want het eerste de beste taludje leverde al meteen een paar leuke gullen op. Ook de eerste pollakken meldden zich al waardoor de slopende autorit al snel vergeten was.

De eerste gullen werden snel gevonden

Het werd natuurlijk geen lange dag op het water..  Dus in het begin van de avond  konden we onder het genot van een welverdiend biertje en zelfgemaakte spaghetti horen hoe het Niek en Thomas was vergaan. Zij waren vrijdags al aangekomen en hadden dus al langer op het water gezeten. Trollend met dieplopende pluggen hadden ze al aardig wat kilometers afgelegd en waren zo een school haring tegen gekomen die belaagd werden door dikke gullen en die hadden ze dus ook gevangen.

Zondag

Na heerlijk geslapen te hebben konden we weer gaan genieten van het prachtige weer.  Het baaitje waar we te water gaan ligt op een 200 meter van ons huisje en hier begin ik traditiegetrouw altijd eerst even te verticalen. Even een paar gulletjes pesten.. Terwijl ik aan het verticalen ben hoor ik een plons achter me op het ondiepe. Er staan een paar jochies op het strandje en ik denk, die gooiden vast een steen.. Maar toch twijfel ik en doe een worp richting de kant met een kleine shimano waxwing . Op dit aparte stukje kunstaas miste ik gister al een zeeforel , de te grote tandemhaak die er standaard op zit was er waarschijnlijk de oorzaak van. Deze dus maar vervangen voor een dregje. Het blijkt een slimme zet te zijn geweest want als ik het “zwemjigje” binnenvis krijg ik een felle aanbeet en mag ik de eerste zeeforel vangen.  Mooi visje van zo’n 40 centimeter. Helaas kom ik er later pas achter dat m’n camera in een verkeerde stand heeft gestaan en blijkt de foto waardeloos. Na dit snelle succes besluit ik te gaan trollen richting de brug over het Skarnsundet waarbij ik langs mooie stekken kom die voorgaande jaren leuk vis opleverden. Hier kan ik dan wat pauzes inlassen want m’n blessure dwingt me om regelmatig even naar de kant te gaan. Perfect weer is het, bijna geen wind en temperaturen boven de 20 graden. In Nederland moet de lente nog beginnen..

Regelmatig een pauze, geen straf!

Het stuk richting de brug levert een leuke gevarieerde visserij. Trollend vang ik een paar leuke gullen en wat koolvis(jes) en met de shad vang ik ook m’n eerste grauwe poon en schelvis.

Niet groot maar wat zijn ze mooi..

Op de terugweg is er toch een klein regenbuitje ontstaan en word ik getrakteerd op een prachtige regenboog, wat weer een mooi plaatje oplevert.

Inmiddels is het al vrij laat in de avond maar omdat het hier al vrij lang licht blijft kan je lange dagen maken. Het laatste stukje voor ik het water af ga leg ik trollend af met kleine plugjes in de hoop nog een mooie zeeforel te kunnen vangen. Met nog een 100 meter te gaan begint m’n licht afgestelde slip ineens als een malle te lopen. Dit is geen zeeforel blijkt al snel en de slip moet een tandje vaster. Een mooie pollak blijkt de dader en geeft geweldige sport op het lichte snoekbaarshengeltje.

Prachtige pollak!

Bij thuiskomst blijkt dat de andere mannen erg goed hebben gevangen, Daniël is meerdere grote pollakken tegen gekomen en heeft z’n eerste double-hookup al gehad, met twee tachtigers welteverstaan.. Niek en Thomas hebben weer idioot veel kilometers afgelegd en zijn op een verre stek weer haring tegen gekomen die nu door grote pollak werd bejaagd. Onder het genot van een biertje worden de plannen voor morgen gesmeed..

Maandag is het tijd om de oversteek naar het eiland te maken.  Het eiland Ytteroy ligt op een half uurtje varen vanuit Mosvik met de kajak en met het wederom prachtige weer is het goed te doen. Lekker gemaakt door de verhalen van Niek en Thomas valt het echter wat tegen in het begin. Al trollend vangen we een enkel visje maar het is erg rustig. ‘You should have been here yesterday’ spookt al door m’n hoofd. Totdat Daniël me komt halen met de melding dat ie een school haring heeft gevonden, snel proberen we ze terug te vinden. Na wat zoekwerk hebben we ze weer gevonden, het scherm op de fishfinder loopt ineens vol. Op een diepte van 10 meter zit een school tot aan het oppervlak. Ik probeer het met een haringlijntje met een pilkertje eronder. Haring is namelijk ook welkom, we hebben deze ook nodig als aas voor monsters op diep water. Het blijkt echter nog niet zo eenvoudig om ze te vangen. Af en toe haak ik er eentje vals op de pilker die snel uit z’n lijden wordt verlost. Het pilkertje wordt af en toe gegrepen door een gulletje of pollak maar de grotere vissen blijken vooralsnog afwezig. We besluiten de school die langzaam met de stroom meegaat te volgen, kijken of we wat groters gaan zien. Als we bij een oude steenstort komen begint de echte actie, hier wordt gejaagd! We vangen al snel een paar mooie pollakken en als ik m’n shadje door de school heen laat zakken wordt ie eronder door een serieuze vis gepakt. Gillende slip, daar komen we voor! M’n  pr van vorig jaar gaat eraan, 82cm.

Een nieuw PR!

Daniël  probeert een andere techniek, hij gaat trollen met het paars-witte twistertje. Dit blijkt erg goed te werken want hij vangt een hele beste pollak die richting de 90 gaat.

Flinke pollak voor Daniël

Ook maar ’s proberen dan. Ene hengel  hetzelfde twistertje, andere hengel een kopyto shadje. Ook ik krijg al snel een aanbeet op het twistertje en terwijl ik een mooie pollak aan het drillen ben  staat ineens ook m’n andere hengel te stuiteren. Double hook-up!  Het shadje dat tijdens de dril naar de bodem is gezakt blijkt gegrepen door een mooie gul die even mag poseren.

Uit een double hook up

Na nog een paar mooie pollakken gevangen te hebben gaat de stroming eruit en valt het stil. Verder varen dus. We steken weer over naar het vaste land waar we op de stek komen waar Niek en Thomas de dag ervoor goed hebben gevangen. Helaas is het rustig, we vangen wel wat maar omdat we nog een heel eind terug moeten varen blijven we niet lang hangen. Het stroomt ondertussen behoorlijk en daar moeten we helaas tegenin. Voor Daan niet zo’n probleem maar ik moet regelmatig even naar de kant, even de benen strekken.. Terwijl ik weer ’s aan de kant sta hoor ik dat Daniël ook lekker bezig is. Double hook-up op de kleine plugjes! Geen zeeforel maar twee enorme pollakken, een hoge 80-er en een van 91 cm. Ook een nieuw pr voor Daan dus. Helaas kan ik geen foto maken.  Na de veel te lange weg terug kunnen we ook Leo en Theo begroeten die vandaag aangekomen zijn en zijn we compleet. Gezellig!

We zijn weer compleet!

Dinsdag ga ik met Leo en Theo mee naar het eiland  om lekker van het weer te genieten, met de visserij is het niet wild.

Lekker relaxed een visje vangen

Maar wild is het niet

’s Middags slaat het weer om en moet ik vol tegen de wind in terug naar het vaste land, goed dat ik m’n droogpak had meegenomen..  Eenmaal in de luwte ga ik het op diep water proberen met de gevangen haring van gister. Geen monsterleng helaas maar wel een spaanse hondshaai, mooie beestjes.

Spaanse hondshaai uit Noorwegen…

Woensdag mede door het weer een dagje rustig aan gedaan, niet te ver varen op het ruwere water. In het dichtbij gelegen baaitje begin ik met de shad, er ligt hier altijd wel wat vis. Na een worp probeer ik na het afzinken contact te zoeken met het shadje, dit voelt echter wat vreemd. Vis? Ik sla voor de zekerheid maar ’s aan en ik blijk inderdaad wat gehaakt te hebben. Eerst gebeurt er nog niet zoveel en het lijkt een kleintje. Totdat er ineens iets z’n gewicht in de strijd gooit, de hengel buigt ver door en de slip begint te gieren, tóch pollak. En niet zo’n kleintje ook! Want na nog een paar keiharde runs komt er een serieuze bak boven water. Het pr van eergister gaat er aan, 88 cm.

Ze worden steeds groter

Lekker begin zeg! Ik doe nog een aantal worpen natuurlijk maar het blijft bij deze ene vis. Verderop proberen maar dus. Op het plateau hier vang ik wat gulletjes en een schelvis. Een tijdje later vang ik op een haringlijntje een paar koolvisjes, ik heb geen haring bij en besluit ze tot aas te promoveren.  Op een diepte van 120 meter krijg ik al snel beet, het is maar een beetje flauw geknaag en als ik m’n aas maar ’s controleer blijkt wat er verantwoordelijk was voor het geknaag. Een velvet belly of fluwelen buik lantaarnhaai. Een hele mond vol voor zo’n klein haaitje.

Niet bepaald jaws-materiaal…

Na het spulletje weer op de bodem geparkeerd te hebben krijg ik weer vrij snel beet. Alleen is dit groter, ik geef wat lijn bij en na  weer contact te hebben besluit ik de haak te zetten. Ja, hangen!  Ik krijg de vis makkelijk van de bodem, niet echt groot dus. Maar na een meter of 10 lost de vis, jammer..

Een beetje balend be-aas ik de onderlijn met lichtgevende tube en octopusjes opnieuw en laat ik het weer zakken, best een eind, 120 meter. Na nog een velvet belly krijg ik toch weer een aanbeet van wat groters. Gespannen sla ik aan en deze hangt ook.  Weer geen monster maar deze blijft wel hangen. Alhoewel, geen monster.. Aan het oppervlak blijkt ik toch echt niet moeders mooiste gevangen te hebben. Wel een nieuwe om aan het soortenlijstje toe te voegen, lom.

Altijd weer verassend wat er uit de diepte komt

Op de terugweg kom ik weer bij het plateautje en ga weer met de shad aan de slag. Dit levert een paar mooie gullen op.

Gullen zijn altijd van de partij

Bij het huisje hoor ik hoe het de mannen is afgegaan. Daan, Niek en Thomas hadden eerst een poging gedaan om grote schollen te vangen. Dat viel echter tegen en zij waren toch maar naar de verre pollakstek gegaan waar er weer grote vissen waren gevangen. Theo had echter de mooiste verhalen, die had bij het eiland in de jagende koolvis gezeten en had er een van een meter gevangen. Jaja Theo, en geen foto…

Binnenkort deel 2!

Groet,
Ronald Traas

Gerelateerde artikelen:

• Kajakvissen in Noorwegen – Deel 2
• Kayak Rica – Deel 1
• Skarnsundet Noorwegen, gevarieerde visserij!
• Part 3: Saltstraumen Brygge, a fisherman’s paradise!
• Norway summer holidays starts in Nusfjord, Lofoten, part 2