Permafrost
In de vriezer ligt nog spiering. Hoe lang al weet ik eigenlijk niet. Hop, in de tas. Wat goed bevroren is rot niet. Per slot van rekening komen er mammoeten uit de permanent bevroren grond waarvan het vlees nog wordt gewaardeerd. Nou ja, door sommige (zullen wel Japanners zijn) dan.
Telefonisch had ik zaterdag al vernomen dat spiering hét aas is op het water waar ik straks heen ga rijden. Voor de zekerheid ben ik zaterdag dan ook even langs de lokale hengelsportwinkel gereden om verse spiering te halen. Thuisgekomen had ik levende, dood ingevroren en levend ingevroren spiering bij me.
Om half acht traileren we in het donker aan een grote plas. We waren niet de eerste deze morgen. Andere auto’s met lege trailers staan al geparkeerd langs de kant. Het is koud. Zo koud zelfs dat tijdens het traileren de auto besluit een handje te helpen. Snel handelen voorkomt dat de auto over de bevroren ondergrond de trailerhelling afglijd.
Het is nog donker als we de plas opvaren. We beginnen op een meter of 8 diepte. Het is al snel duidelijk dat spiering ook vandaag het aas bij uitstek is. De shads worden bij uitzondering een keer gewaardeerd. De ene spiering is de andere niet lijkt. Het is namelijk opvallend dat enkel verse spiering bij de heren en dames glasoog op waardering kan rekenen. Op de dood ingevroren spiering sporadisch en mijn ‘good old geen idee hoe lang ze al in de vriezer lagen’ spiering helemaal geen waardering.
Eén van de weinigen op een shad
Goed. Aan de buitenkant zijn er wat verschillen waar te nemen. Een verse spiering ruikt iets meer dan een oudere. Een verse is ook iets steviger. Ook is een verse niet op kleine plekjes uitgedroogd. Maar dat zal toch niets moeten uitmaken geprikt op een fireball in de donkere dieptes. Het antwoord is dus volledig: ja dat maakt wel uit. Verse vis doet vis vangen en oude niet. Mijn oude spiering kan dus de groene bak in.
De grootste van de dag op een spiering
We vangen goed en maats. Tijdens het bijuurtje rond een uur of 10:30 is het zelfs even gekkenhuis. We vangen snel een twintigtal vissen waarbij zelfs de shad niet werd gepasseerd. Dit was echter de veel van het goede voor mijn Shimano Sedona 750. Een snoeiharde aanbeet deed de voet afbreken. Hilarische taferelen als ik al handlijnend de vis naar binnen probeer te halen. Lukt natuurlijk niet want de vis lost halverwege.
Het zijn niet allemaal toppers :)
Rond de klok van 14:00 uur hebben we al een poosje geen aanbeten gehad. De wind wakkert aan en brengt daarmee de kou diep in onze kleren. Het is mooi geweest. We hebben goed gevangen. Dat het altijd beter kan bewees een binnenkomende sms. Maar daarover hebben jullie al kunnen lezen….
Arno Ruiter
Een sms, van wie dan? Ow wacht, was dit die ene zondag…? :)