Twee dagen er tegenaan, en volop vis!
We hadden het er al een paar keer over gehad. En nu hebben Michel en ik eindelijk dat gaatje in de drukke werkagenda’s gevonden. Lekker door de week twee dagen achter elkaar snoekbaarzen. De weersgoden lijken ook goed gezind want de voorspellingen zijn temperaturen boven nul en weinig wind. Je gaat het haast bijzonder vinden na zo’n achterlijk lange winter en die lage temperaturen.
We besluiten om richting het zuiden te gaan en groot water op te zoeken. En om het helemaal comfortabel te maken huren we voor de nacht een huisje in de omgeving zodat we lekker lang kunnen vissen , een gezellige avond hebben en lekker slapen. Het wordt nog leuker als Hendrik Jan meldt dat hij donderdagavond aansluit met Verheij-junior, genaamd Bas, om vrijdag op hetzelfde water te gaan vissen. Van tevoren nemen we met elkaar door wie wat meeneemt en we besluiten ’s avonds niet zelf te gaan koken maar lekker te gaan genieten van de culinaire klappers van het locale etablissement……
We willen onze opties open houden. Hoofddoel is snoekbaars maar mocht dit niet werken dan willen we ook “door kunnen schakelen” naar snoek. Resultaat is dus dat er, zoals altijd, weer een complete hengelsportwinkel meegenomen wordt….. Daarnaast hebben we ook natuurlijk aas geregeld. De laatste tijd lijkt dat toch meer de voorkeur te hebben van de snoekbaarzen. Snoek is momenteel goed te verleiden met jerkbaits (zie ook het recente artikel van Volkmar). Al met al ben ik blij dat Michel een grotere boot heeft gekocht, deze wordt netjes volgepropt als we de eerste dag ’s ochtends om halfacht op de trailerhelling staan.
We hebben er zin in! Het weer is inderdaad fantastisch. Temperatuur goed, geen wind en veel minder mist dan in de rest van het land dus wij kunnen veilig het water op. Michel laat zijn combinatie Landrover-Lund langzaam achteruit zakken en start de elektrische lier. En die doet vervolgens helemaal niets….. Zekering doorgebrand! En dat is niet handig want deze grotere 50A zekeringen heb je niet standaard liggen en helaas was Michel vergeten een reserve zekering bij te kopen na een ander akkefietje recent…. Dus zit er niets anders op dan de boot gecontroleerd te water te laten en dat Michel op zoek gaat naar een zekering. Anders krijgen we de boot natuurlijk nooit meer op de trailer. Ik begin alvast met jerkbaits in een haventje vlakbij. Gelukkig weet Michel al snel een aantal van de zekeringen te bemachtigen en zijn we een uurtje later samen het water op. Ik had nog even hoop in de tussentijd een 130+ snoek te vangen om de hilariteit tot ongekende hoogte te laten komen maar dat is helaas niet gelukt :-).
Michel weer terug, met zekering :-)
.
Het bekende spelletje is weer begonnen. Het spelletje dat nooit verveelt. Waar liggen ze? Hoe diep? Wat is de voorkeur qua aas: grootte, snelheid, natuurlijk, stil, bewegend, kleur? Welke richting is productiever, staat er bijvoorbeeld stroming? Allemaal factoren die we bijna automatisch nu in de gaten houden. En de apparatuur helpt hier natuurlijk enorm. De fishfinder tekent de structuren, diepte en aanwezigheid van vis op. De GPS houdt bij waar we zijn en minstens zo belangrijk: waar we geweest zijn, via de “tracks (sporen)” functie. En bij iedere aanbeet zetten we een waypoint. Hierdoor krijg je vaak snel een beeld waar de vis ligt en hoe je gevaren hebt.
Waypoint bij iedere vis
Prachtige vis voor Michel!
.
Het is niet wild. Maar als we even later ons aas over een klein “hobbeltje” onder water laten gaan volgen er al snel enkele aanbeten. En van goede vissen! Prachtig dik en kerngezond. Dit hobbeltje blijven we uitkammen en regelmatig blijven er aanbeten komen. Uiteindelijk tekent zich een “wolk” van waypoints af en wordt het steeds duidelijker waar de vis geconcentreerd ligt. Natuurlijk aas op de fireball heeft inderdaad de voorkeur en onze topbelletjes rinkelen dan ook regelmatig. Shads worden minder gegrepen en ook een dood visje aan een sleepje is minder, slechts één vis laat zich hierop zien (maar dan wel een mooie, met een heerlijke dril op de zachte Shimano Beast Master Multi Zander!). Uiteindelijk weten we zelfs een triple-hook-up te registreren waarvan we er twee weten te verzilveren. We hebben de grootste schik met de drukte die dat geeft, dus dat hebben we voor ons beiden maar even vereeuwigd!
Mooi koppel!
Twee vissen uit een triple hook up, lekker hoor!
.
Uiteindelijk valt het stil op deze plek en we verkassen naar een volgende plek. Daar gebeurt echt helemaal niets en omdat we voor de ingang van een haventje liggen waar we in het verleden leuk snoek gevangen hebben besluiten we hier wat jerkbaits uit te gaan laten. Michel weet hier al snel twee snoeken te verschalken, één op de jerkbait en één op een grote dode voorn op de fierebal.
Jerkbait met bloemetjesmotief, een killer. Of giller?
Landen met de kieuwgreep na aanbeet op fireball
Tussendoor even snoeken, het kan minder……
.
Ondertussen is de tijd flink verstreken en kiezen we ervoor de laatste twee uur van de dag te gaan vissen op een plek die we laatst ook in het donker hebben gevist en waar het echt goed was. Het is een plek waar een klein richeltje op de bodem loopt. De vis lijkt zich rond dat richeltje te verzamelen en de truc is om strak erover te varen je aas rustig te presenteren. Met name shads deden het daar goed en de aanbeten waren echt knalhard; de shads waren toen vaak compleet naar binnen gezogen, prachtig! Aangekomen op deze plek (leve de GPS en de waypoints!) laten we de shads en de fireball zakken. En ja hoor! Het trucje werkt weer! Niet zo vaak en zo hard als de vorige keer maar ze liggen er gewoon. En zo weten we tot in het donker nog meerdere vissen te vangen. Allemaal ruim maats ( de meeste vissen boven de 60) en nog een paar zeventigers erbij. Schitterend!
Vissend het donker in, ze blijven bijten
In volledig donker nog steeds keiharde aanbeten
.
Ondertussen is HJ aangekomen in het huisje en omdat zoonlief niet langer kan wachten om aan de patatten te beginnen (en HJ ook naar mijn idee) gaan wij in het donker het water af en schuiven we in het restaurant aan. In het huisje nemen we later de dag nog even door en maken we plan voor morgen. We gaan een ander water proberen, een water waar HJ goed mee vertrouwd is en nieuw is voor Michel en mij, altijd spannend. We maken nog een paar montages op orde en zorgen ervoor dat we geen drank mee terug naar huis hoeven nemen. Daarna gaan we lekker slapen. Een prachtige eerste dag zit erop!
De tweede dag nemen we ’s ochtends rustig de tijd voor een goed ontbijt en volgen we HJ naar de trailerhelling en op het water naar de eerste locatie. We krijgen de tip het talud te volgen en te vissen tussen de 9 en 11 meter. Het gebied is ongeveer drie voetbalvelden groot en volgens HJ komt hier altijd wel een visje vanaf. Nou, dat bleek. Al snel komen de aanbeten door en net als de dag ervoor blijven we waypoints zetten bij iedere aanbeet. In combinatie met de sporen tekent zich op de GPS een waanzinnig patroon af: in het gebied ontstaan twee “wolken” van ongeveer 40 bij 40 meter waarin nagenoeg alle aanbeten doorkomen! En de afstand tussen de twee wolken is aanzienlijk. De vis ligt dus echt gegroupeerd en we varen dus gewoon lekker heen en weer van de ene plek naar de andere. De aanbeten komen nu door op zowel shads als natuurlijk aas en ook de sleephengel wordt een paar keer “gearresteerd”.
Lekkere actie van mooie vissen!
.
Het is alleen guur koud en Bas zit lekker te vissen maar heeft het er toch moeilijk mee, zelfs met een slaapzak aan. Dus al snel wordt besloten voor een warme shore-lunch in een van de havens. Lekker soep, in de luwte. Hierna vissen we ’s middags weer door, op dezelfde plek. En we blijven vangen. De vissen zijn wel meer gesorteerd qua grootte. Ik vind het een gezonde balans tussen maats en ondermaats. Echt grote vangen we niet. Maar wel veel en die actie is lekker! En ook Bas weet zijn visje te vangen!
Bas landt een mooie snoekbaars!
.
Nadat HJ al wat eerder van het water is gegaan besluiten wij ook rond een uur of vijf ermee te stoppen. Het is mooi geweest! We hebben heerlijk vissen zitten vangen en over twee dagen gezien echt schitterende vissen gezien. Opgewekt varen we terug naar de trailerhelling waar we nog blijer worden: we worden namelijk keurig gecontroleerd door een agent en iemand van Staatsbosbeheer. Zo hoort het! Alles is in orde en na een praatje met de heren rijden we weer terug naar huis. Twee dagen er tegenaan, en volop vis! Mooier wordt het niet!
John Smit
Yep, safety first.. (fijn te horen dat mijn vriend uit Barsingerhorn het waardeert dat ik de laatste modetrends uit Rome op de voet volg;))
Goed om te zien dat Michel tenminste wel de veiligheid op het water serieus neemt. Na het handschoentje nu ook een veiligheidsbril.
Zonder gekheid. Mooi verslag!
Thx. Ja, het vangen hield niet op, later deze week meer verassingen op de site :-).
Ha John,
Leuk verslag! En jaja die Bloemetjes doen het uitermate goed nu die snoeken het voorjaar zo in de bol hebben :) Dit is dus het resultaat als je je vriendin een jerkbait-patroon laat verzinnen. Het druist tegen elke vorm van visserslogica in, maar verslaat deze logica dan ook op elk front. Gewoon een topkleur!
Leuke snoekbaarzen hoor, en iets zegt me dat er nog meer moois op komst is :)
Groet,
Volkmar